Opinia rzecznika generalnego Bobek przedstawiona w dniu 16 maja 2017 r., sygn. rzecznika generalnego Bobek przedstawiona w dniu 16 maja 2017 r

Wydanie tymczasowe

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

MICHALA BOBEKA

przedstawiona w dniu 16 maja 2017 r.(1).

Sprawa C195/16

Staatsanwaltschaft Offenburg

przeciwko

I

[Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Amtsgericht Kehl (sąd rejonowy w Kehl, Niemcy)]

(Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym Transport Prawo jazdy Wzajemne uznawanie Zakres zastosowania Tymczasowe zaświadczenie wydane przez inne państwo członkowskie jako dowód uprawnienia do kierowania pojazdem na swoim terytorium Postępowanie karne w związku z brakiem prawa jazdy Rozróżnienie pomiędzy uprawnieniem do kierowania pojazdem a prawem jazdy Charakter sankcji Sankcje za wykroczenie czy za występek)

I.      Wprowadzenie

1.        I (zwany dalej oskarżonym) zdał egzaminy na prawo jazdy we Francji. W oczekiwaniu na wydanie ostatecznego prawa jazdy zostało mu wydane tymczasowe zaświadczenie jako dowód nabycia uprawnienia do kierowania pojazdem. Miesiąc później został on zatrzymany w trakcie prowadzenia samochodu w Kehl, Niemcy. Okazane tymczasowe zaświadczenie francuskie nie zostało zaakceptowane jako dokument uznawany w świetle prawa niemieckiego. Został on oskarżony o prowadzenie pojazdu bez posiadania stosownego uprawnienia, czyli o dopuszczenie się występku.

        W związku z powyższym stanem faktycznym krajowy sąd karny orzekający w pierwszej instancji, Amtsgericht Kehl (sąd rejonowy w Kehl, Niemcy), przedłożył Trybunałowi dwa zestawy pytań: po pierwsze, jaki rodzaj dokumentów państwa członkowskie zobowiązane są uznać w świetle zarówno prawa pierwotnego, jak i prawa wtórnego Unii jako dowód istnienia uprawnienia do kierowania pojazdem? Czy należy akceptować wyłącznie znormalizowane ostateczne prawa jazdy? Czy też należy także uznawać tymczasowe zaświadczenia wydawane przez właściwe organy innego państwa członkowskiego? Po drugie, jaki rodzaj sankcji może zastosować państwo członkowskie wobec osoby, która, pomimo że nabyła uprawnienie do kierowania pojazdem, nie jest jednak w stanie przedłożyć na tę okoliczność dowodu w postaci prawa jazdy wystawionego w ostatecznej znormalizowanej formie, przewidzianej we właściwych przepisach prawa wtórnego Unii?