Opinia rzecznik generalnej E. Sharpston przedstawiona w dniu 9 marca 2017 r.

Wydanie tymczasowe

OPINIA RZECZNIK GENERALNEJ

ELEANOR SHARPSTON

przedstawiona w dniu 9 marca 2017 r.(1)

Sprawa C685/15

Online Games Handels GmbH,

Frank Breuer,

Nicole Enter,

Astrid Walden

przeciwko

Landespolizeidirektion Oberösterreich

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Landesverwaltungsgericht Oberösterreich (sąd administracyjny kraju związkowego Górna Austria, Austria)]

Artykuły 49 i 56 TFUE Gry losowe Monopol państwa członkowskiego na gry Naruszenie Ustawodawstwo krajowe przewidujące badanie przez sąd stanu faktycznego z urzędu (Amtswegigkeitsgrundsatz) Europejska konwencja o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności Artykuł 6 Karta praw podstawowych Unii Europejskiej Artykuł 47

1.        Niniejsze odesłanie prejudycjalne wynikło w kontekście Glücksspielgesetz (austriackiej ustawy o grach losowych, zwanej dalej ustawą o grach losowych) z dnia 28 listopada 1989 r., stosowanej między innymi wobec osób fizycznych i prawnych korzystających ze swobody przedsiębiorczości (art. 49 TFUE) lub swobody świadczenia usług (art. 56 TFUE) oraz przepisów proceduralnych mających zastosowanie do prowadzenia rozpraw przed sądami administracyjnymi w tym państwie członkowskim. Na tym tle zwrócono się do Trybunału o wykładnię zasad praw podstawowych zawartych w art. 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej (zwanej dalej kartą) w świetle art. 6 europejskiej Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności (zwanej dalej EKPC)(2). Konkretną poruszoną kwestią jest prawo oskarżonego do rzetelnego procesu, chronione na podstawie art. 47 karty, w sytuacji gdy sąd nie tylko ma orzec co do istoty sprawy, lecz także przeprowadzać dowody z urzędu.

 Ramy prawne

 Prawo Unii

 Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej

2.        Artykuł 49 TFUE, który znajduje się w rozdziale 2 tytułu IV, zatytułowanym Prawo przedsiębiorczości, stanowi:

Ograniczenia swobody przedsiębiorczości obywateli jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego są zakazane w ramach poniższych postanowień. Zakaz ten obejmuje również ograniczenia w tworzeniu agencji, oddziałów lub filii przez obywateli danego państwa członkowskiego, ustanowionych na terytorium innego państwa członkowskiego.