Opinia rzecznika generalnego M. Szpunara przedstawiona w dniu 8 lutego 2017 r.

Wydanie tymczasowe

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

MACIEJA SZPUNARA

przedstawiona w dniu 8 lutego 2017 r.(1)

Sprawa C610/15

Stichting Brein

przeciwko

Ziggo BV,

XS4ALL Internet BV

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Hoge Raad der Nederlanden (sąd najwyższy Niderlandów)]

Prawo autorskie i prawa pokrewne Dyrektywa 2001/29/WE Artykuł 3 ust. 1 Publiczne udostępnianie Pojęcie Witryna indeksująca pozwalająca na wymianę utworów chronionych bez zezwolenia podmiotów praw autorskich Artykuł 8 ust. 3 Korzystanie przez osobę trzecią z usług pośrednika w celu naruszenia prawa autorskiego Nakaz na wniosek

 Wprowadzenie

1.        […] the file being shared in the swarm is the treasure, the BitTorrent client is the ship, the .torrent file is the treasure map, The Pirate Bay provides treasure maps free of charge and the tracker is the wise old man that needs to be consulted to understand the treasure map(2).

2.        Poprzez to zasługujące na ochronę prawem autorskim porównanie australijski sędzia Justice Cowdroy wyjaśniał, jak odbywa się wymienianie plików z naruszeniem praw autorskich za pomocą protokołu bittorrent(3). W niniejszej sprawie zwrócono się do Trybunału o określenie podstaw prawnych i zakresu ewentualnej odpowiedzialności za te naruszenia dokonane przez udostępniających mapy, czyli przez witryny internetowe takie jak The Pirate Bay (zwana dalej TPB). TPB jest bowiem jedną z największych i najbardziej znanych witryn pozwalających na wymianę plików zawierających utwory muzyczne i filmowe. Wymiana ta odbywa się nieodpłatnie i w odniesieniu do zdecydowanej większości tych utworów z naruszeniem praw autorskich.

        Komisja Europejska, której stanowisko podziela, jak mi się wydaje, Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, uważa, że odpowiedzialność witryn internetowych tego rodzaju stanowi kwestię stosowania prawa autorskiego, którą można rozstrzygnąć nie na poziomie prawa Unii, lecz w ramach wewnętrznych systemów prawnych państw członkowskich. Jednak takie podejście uzależniałoby tę odpowiedzialność, i ostatecznie zakres praw przysługujących uprawnionym, od bardzo rozbieżnych rozwiązań przyjętych w różnych krajowych systemach prawnych. Zagroziłoby to zaś osiągnięciu celu zamierzonego przez względnie bogate ustawodawstwo Unii w dziedzinie prawa autorskiego, którym jest właśnie harmonizacja zakresu praw przysługujących autorom i pozostałym podmiotom w ramach jednolitego rynku. Z tego powodu odpowiedzi na kwestie podniesione w niniejszej sprawie należy moim zdaniem poszukiwać raczej w prawie Unii.