Opinia rzecznika generalnego Tanchev przedstawiona w dniu 1 lutego 2017 r.

Wydanie tymczasowe

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

EVGENIEGO TANCHEVA

przedstawiona w dniu 1 lutego 2017 r.(1)

Sprawa C336/15

Unionen

przeciwko

Almega Tjänsteförbunden

ISS Facility Services AB

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Arbetsdomstolen (sąd pracy, Szwecja)]

Polityka społeczna Dyrektywa 2001/23/WE Ochrona praw pracowniczych w przypadku przejęcia przedsiębiorstw, zakładów lub części przedsiębiorstw lub zakładów Artykuł 3 ust. 1 i 3 Prawa o charakterze finansowym Okresy zatrudnienia brane pod uwagę przy ustalaniu długości okresu wypowiedzenia

1.        W 2005 r. dotychczasowy stosunek pracy BSA ze spółką Apoteket AB został zastąpiony w następstwie jej przejęcia przez spółkę ISS Facility Services AB (zwaną dalej drugim pozwanym) stosunkiem pracy z tą spółką. W latach 2008 i 2009 drugi pozwany wstąpił również w dotychczasowe stosunki pracy JAH, JH i BL z przedsiębiorstwem AstraZeneca AB. W 2011 r. drugi pozwany rozwiązał stosunki pracy z czterema wyżej wymienionymi pracownikami.

2.        Pytanie, jakie pojawiło się w niniejszej sprawie, brzmi: czy art. 3 ust. 1 dyrektywy Rady 2001/23/WE (zwanej dalej dyrektywą w sprawie przejęcia przedsiębiorstw)(2) zobowiązuje drugiego pozwanego do uwzględnienia okresu zatrudnienia pracowników w zbywających przedsiębiorstwach AstraZeneca AB i Apoteket AB przy obliczaniu długości okresów wypowiedzenia czworga zainteresowanych pracowników, czy też ich okresy wypowiedzenia oblicza się, biorąc pod uwagę wyłącznie okres zatrudnienia w przedsiębiorstwie przejmującym, czyli u drugiego pozwanego?

        Kwestiom prawnym wymagającym rozstrzygnięcia w tej sprawie towarzyszą dodatkowe komplikacje. Czyniąc użytek z uznania pozostawionego państwom członkowskim w art. 3 ust. 3 zdanie drugie dyrektywy w sprawie przejęcia przedsiębiorstw, w prawie szwedzkim zobowiązano przejmujących, takich jak drugi pozwany, do przestrzegania postanowień układów zbiorowych pracy, którymi byli związani zbywający, przez okres jednego roku, licząc od daty przejęcia (wariant jednego roku). Kiedy BSA, JAH, JH i BL otrzymali od drugiego pozwanego wypowiedzenia umów o pracę, okres ten dobiegł już końca. Przy czym z akt sprawy zdaje się wynikać, że układ zbiorowy pracy, który regulował stosunki między wyżej wymienionymi czterema pracownikami a drugim pozwanym, był w momencie przejęcia bądź przed przejęciem w trakcie negocjacji oraz zawierał identycznie brzmiące postanowienia dotyczące uwzględniania okresu zatrudnienia przy obliczaniu długości okresu wypowiedzenia(). Czy zatem w zaistniałych okolicznościach zastosowanie na mocy prawa szwedzkiego wariantu jednego roku, o którym mowa w art. 3 ust. 3 dyrektywy w sprawie przejęcia przedsiębiorstw, wpływa na interpretację art. 3 ust. 1?