Opinia rzecznika generalnego Y. Bota przedstawiona w dniu 21 grudnia 2016 r.

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

YVES’A BOTA

przedstawiona w dniu 21 grudnia 2016 r.(1)

Sprawa C‑258/14

Eugenia Florescu i in.

przeciwko

Casa Judeţeană de Pensii Sibiu,

Casa Națională de Pensii și alte Drepturi de Asigurări Sociale,

Ministerul Muncii, Familiei și Protecției Sociale,

Statul român,

Ministerul Finanțelor Publice

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Curtea de Apel Alba Iulia (sąd apelacyjny w Alba Iulia, Rumunia)]

Odesłanie prejudycjalne - Zasady prawa Unii - Polityka społeczna i równość traktowania - Zasady pewności prawa i pierwszeństwa prawa Unii - Ustawodawstwo krajowe dopuszczające wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym orzeczeniem w przypadku naruszenia zasady pierwszeństwa prawa Unii, jednak wyłącznie w sprawach administracyjnych (nie w innych sporach) - Ustawodawstwo krajowe zakazujące łączenia emerytury z wynagrodzeniem za pracę - Wykładnia omawianego uregulowania dokonana przez rumuński trybunał konstytucyjny, mogąca wprowadzić dyskryminację między osobami, w przypadku których długość mandatu jest określona w konstytucji, a sędziami zawodowymi

1.        W niniejszej sprawie Curtea de Apel Alba Iulia (sąd apelacyjny w Alba Iulia, Rumunia) zwraca się do Trybunału z szeregiem pytań prejudycjalnych dotyczących zgodności z prawem Unii środka krajowego przewidującego zakaz łączenia emerytury netto w sektorze publicznym z dochodami uzyskiwanymi z działalności wykonywanej dla instytucji publicznych, jeśli jej wysokość przekracza średnie krajowe wynagrodzenie brutto, które służyło jako podstawa ustalenia budżetu zabezpieczenia społecznego państwa.

2.        Sąd ten zmierza w szczególności do ustalenia, czy przepisy dyrektywy 2000/78/WE(2)
oraz art. 17 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej(3)
stoją na przeszkodzie takiemu środkowi.

        Pytania te będą wymagały dokonania oceny charakteru protokołu ustaleń pomiędzy Wspólnotą Europejską a Rumunią, który został zawarty w Bukareszcie i w Brukseli w dniu 23 czerwca 2009 r.(), w celu ustalenia, czy może on być uważany za akt przyjęty przez instytucje w rozumieniu art. 267 TFUE. Co więcej, omawiane pytania dadzą Trybunałowi sposobność do zbadania, czy środek krajowy rozpatrywany w sporze w postępowaniu głównym może być uważany za stosowanie prawa Unii w rozumieniu art. 51 ust. 1 karty.