Orzeczenie
Opinia rzecznika generalnego Bobek przedstawiona w dniu 15 grudnia 2016 r.
OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO
MICHALA BOBEKA
przedstawiona w dniu 15 grudnia 2016 r.(1)
Sprawa C‑672/15
Procureur de la République
przeciwko
Noria Distribution SARL
[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunal de grande instance de Perpignan (sąd pierwszej instancji, Perpignan, Francja)]
Suplementy żywnościowe - Witaminy i minerały - Wzajemne uznawanie - Ustalanie maksymalnych dawek dziennych
I - Wprowadzenie
1. Przeciwko przedsiębiorstwu Noria Distribution SARL (zwanemu dalej „Norią”) toczy się postępowanie z powodu sprzedaży na terytorium Francji suplementów żywnościowych zawierających witaminy i minerały w ilościach przekraczających maksymalne ilości określone przepisami prawa francuskiego. Noria nie zaprzecza prowadzeniu takiej sprzedaży. W odpowiedzi na zarzuty podnosi jednak, że te maksymalne ilości nie są wiążące, gdyż zostały ustalone z naruszeniem prawa unijnego. Dodaje też, że legalnie wytwarza i sprzedaje te same produkty w innych państwach członkowskich. Noria utrzymuje, że prawo francuskie narusza również prawo unijne z tego względu, że nie przewiduje uproszczonej procedury wzajemnego uznawania umożliwiającej Norii import jej wyrobów na terytorium Francji.
2. Sąd krajowy rozpoznający sprawę zwraca się z pytaniem, czy brak uproszczonej procedury wzajemnego uznawania jest faktycznie zgodny z prawem Unii. Ponadto sąd krajowy pyta, czy niektóre aspekty sposobu ustalenia przedmiotowych maksymalnych ilości są zgodne z prawem Unii. W szczególności pragnie on dowiedzieć się a) czy przy ustalaniu tych maksymalnych ilości należy brać pod uwagę nie tylko krajowe, ale również międzynarodowe badania naukowe, i b) czy substancje odżywcze można grupować, a maksymalne dawki dzienne wyrażać jako wielokrotności zalecanego dziennego spożycia.
II - Ramy prawne
A - Prawo Unii
1. Dyrektywa 2002/46
Motyw 13 dyrektywy 2002/46/WE()( (zwanej dalej „dyrektywą”) stanowi, że nadmierne spożycie witamin i minerałów może wywołać skutki uboczne i z tego względu może wymagać ustalenia maksymalnych bezpiecznych poziomów ich zawartości. Motyw 14 dyrektywy stanowi: