Opinia rzecznik generalnej E. Sharpston przedstawiona w dniu 10 listopada 2016 r.

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

ELEANOR SHARPSTON

przedstawiona w dniu 10 listopada 2016 r.(1)

Sprawa C‑460/15

Schaefer Kalk GmbH & Co. KG

przeciwko

Bundesrepublik Deutschland

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Verwaltungsgericht Berlin (sąd administracyjny w Berlinie, Niemcy)]

Polityka ochrony środowiska naturalnego - Dyrektywa 2003/87/WE - Handel uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych w Unii Europejskiej - Artykuł 3 lit. b) - Definicja „emisji” - Rozporządzenie (UE) nr 601/2012 - Monitorowanie i raportowanie - Dwutlenek węgla przenoszony z jednej instalacji do innej, wytwarzający wytrącony węglan wapnia i chemicznie związany z tym produktem

1.        Przedmiotem niniejszego wniosku o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym jest znaczenie pojęcia „emisji” w dyrektywie 2003/87(2). Pojęcie to stanowi kluczowy element systemu handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (zwanego dalej „systemem handlu uprawnieniami”) ustanowionego w drodze tej dyrektywy.

        Zgodnie z art. 3 lit. b) dyrektywy 2003/87 „emisje” gazów cieplarnianych dla celów tej dyrektywy występują wyłącznie w sytuacji, gdy gazy (w tym dwutlenek węgla)() objęte systemem handlu uprawnieniami uwalniane są „do powietrza [do atmosfery]”. Określone przepisy rozporządzenia Komisji (UE) nr 601/2012(), wykonującego dyrektywę 2003/87, niewątpliwie rozszerzają zakres pojęcia „emisji” zastosowanego w rzeczonej dyrektywie. Wynika to z tego, że traktują one dwutlenek węgla przenoszony z jednej instalacji do drugiej, która przekształca ten gaz w stabilny produkt chemiczny(), w którym jest on chemicznie związany (tak że w rezultacie jest uwalniany do atmosfery), jako „emisję” pierwszej instalacji. W związku z tym operator pierwszej instalacji (instalacji pochodzenia) musi uwzględnić ten dwutlenek węgla w swoim sprawozdaniu rocznym przekazywanym właściwemu organowi krajowemu i dokonać zwrotu odpowiednich uprawnień. Verwaltungsgericht Berlin (sąd administracyjny w Berlinie, Niemcy, zwany dalej „sądem odsyłającym”) pragnie ustalić, czy jest to zgodne z zakresem pojęcia „emisji” w dyrektywie 2003/87, a także, czy odpowiednie przepisy rozporządzenia nr 601/2012 są tym samym nieważne.