Opinia rzecznika generalnego - 12 października 2016 r. - van Vemde - Sprawa C-582/15

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

YVES’A BOTA

Przedstawiona w dniu 12 października 2016 r.(1)

Sprawa C‑582/15

Openbaar Ministerie

przeciwko

Gerritowi van Vemdemu

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez rechtbank Amsterdam (sąd w Amsterdamie, Niderlandy)]

Odesłanie prejudycjalne - Współpraca policyjna i sądowa w sprawach karnych - Wzajemne uznawanie wyroków - Decyzja ramowa 2008/909/WSiSW - Artykuł 28 - Przepis przejściowy - Oświadczenie państwa członkowskiego - Pojęcie „wydanie prawomocnego wyroku”

1.        Niniejsze odesłanie prejudycjalne dotyczy wykładni art. 28 ust. 2 decyzji ramowej Rady 2008/909/WSiSW z dnia 27 listopada 2008 r. o stosowaniu zasady wzajemnego uznawania do wyroków skazujących na karę pozbawienia wolności lub inny środek polegający na pozbawieniu wolności - w celu wykonania tych wyroków w Unii Europejskiej(2).

2.        Odesłanie to zostało przedstawione w ramach postępowania w sprawie wniosku o wyrażenie zgody na wykonanie w Niderlandach orzeczenia sądowego wydanego przez hof van beroep Antwerpen (sąd apelacyjny w Antwerpii, Belgia), w którym w stosunku do Gerrita van Vemde orzeczona została między innymi kara trzech lat pozbawienia wolności.

I -    Ramy prawne

A -    Prawo Unii

3.        Motywy 1 i 2 decyzji ramowej mają następujące brzmienie:

„(1)      Rada Europejska na posiedzeniu w Tampere w dniach 15 i 16 października 1999 r. podkreśliła, że zasada wzajemnego uznawania powinna stanowić w obrębie Unii podstawę współpracy sądowej zarówno w sprawach cywilnych, jak i karnych.

(2)      W dniu 29 listopada 2000 r. Rada przyjęła, zgodnie z konkluzjami z posiedzenia w Tampere, program środków mających na celu wprowadzenie w życie zasady wzajemnego uznawania orzeczeń w sprawach karnych [(Dz.U. 2001, C 12, s. 10)], w którym to programie wezwała do dokonania oceny potrzeby wprowadzenia nowoczesnych mechanizmów wzajemnego uznawania prawomocnie orzeczonych kar polegających na pozbawieniu wolności (środek 14) oraz w zakresie rozszerzenia stosowania zasady przekazywania osób skazanych w celu objęcia nią osób posiadających miejsce pobytu w państwie członkowskim (środek 16)”.