Opinia rzecznika generalnego - 6 października 2016 r. - Komisja przeciwko Luksemburgowi - Sprawa C-274/15

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

JULIANE KOKOTT

z dnia 6 października 2016 r.(1)

Sprawa C‑274/15

Komisja Europejska

przeciwko

Wielkiemu Księstwu Luksemburga

Przepisy podatkowe - Podatek VAT - Artykuł 132 ust. 1 lit. f) dyrektywy 2006/112/WE - Zwolnienie z podatku usług świadczonych przez określone grupy ich członkom - Świadczenie usług bezpośrednio na potrzeby zwolnionej lub niepodatkowanej działalności - Prawo do odliczenia przysługujące członkom grupy - Działanie członka w imieniu własnym na rzecz grupy

I -    Wprowadzenie

1.        Niniejsza skarga Komisji Europejskiej przeciwko Wielkiemu Księstwu Luksemburga dotyczy różnych przepisów podatkowych prawa luksemburskiego w związku ze zwolnieniem podatkowym w art. 132 ust. 1 lit. f) dyrektywy Rady 2006/112//WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej(2) (zwanej dalej „dyrektywą VAT”)(3). Tło tego zwolnienia stanowi decyzja prawodawcy Unii o nieprzyznawaniu, co do zasady, prawa do odliczenia przedsiębiorstwom, które świadczą usługi zwolnione z podatku, takim jak szpitale, lekarze lub szkoły. I tak usługi tych przedsiębiorstw na późniejszym etapie obrotu wprawdzie nie są opodatkowane, jednakże jednocześnie ich usługi na wcześniejszym etapie obrotu pozostają obciążone podatkiem VAT. W rezultacie prowadzi to do jedynie częściowego zwolnienia z podatku usługi świadczonej konsumentowi końcowemu, ponieważ podatek VAT niepodlegający odliczeniu jest zwykle uwzględniany w kalkulacji ceny i tym samym odbiorca pośrednio sam ponosi ten podatek.

        Brak prawa do odliczenia po stronie tych przedsiębiorstw skutkuje tym, że zakup (opodatkowanych) części usług, które mogłyby być również wykonane samodzielnie, może negatywnie wpływać na ustalanie ceny w wysokości niepodlegającego odliczeniu podatku VAT. W konsekwencji istnieje z reguły ekonomiczny interes w samodzielnym wykonaniu tych usług i nienabywaniu ich od innego przedsiębiorstwa w sposób podlegający opodatkowaniu. W rezultacie w obowiązującym systemie podatku VAT poprzez stworzenie zwolnienia podatkowego bez prawa do odliczenia przedsiębiorstwo świadczące usługi zwolnione z podatku jest traktowany tak jak konsument końcowy, który też nie jest zobowiązany do uiszczenia podatku VAT, jednak również nie może skorzystać z prawa do odliczenia, nawet jeśli świadczy odpłatne usługi lub sprzedaje towary.