Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Opinia rzecznika generalnego - 26 maja 2016 r. - Paoletti i in. - Sprawa C-218/15

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

YVES’A BOTA

przedstawiona w dniu 26 maja 2016 r.(1)

Sprawa C‑218/15

Postępowanie karne

przeciwko

Gianpaolowi Paolettiemu i in.

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunale ordinario di Campobasso (sąd w Campobasso, Włochy)]

Odesłanie prejudycjalne - Prawa podstawowe - Retroaktywne stosowanie względniejszej ustawy karnej - Skutek przystąpienia Rumunii do Unii Europejskiej dla popełnionego przed przystąpieniem przestępstwa polegającego na działaniu ułatwiającym nielegalną imigrację na terytorium Włoch





1.        W niniejszej sprawie Trybunał musi zbadać, jaki skutek dla przestępstwa polegającego na ułatwianiu nielegalnego wjazdu i pobytu obywateli Rumunii na terytorium Włoch miało przystąpienie Rumunii do Unii Europejskiej, w sytuacji gdy takie przestępstwo popełniono przed tym przystąpieniem. Ściślej rzecz ujmując - Tribunale ordinario di Campobasso (sąd w Campobasso, Włochy) dąży do ustalenia, czy wspomniane przystąpienie, które nastąpiło po popełnieniu przestępstwa polegającego na ułatwianiu nielegalnego wjazdu i pobytu na terytorium Włoch, a przed osądzeniem jego sprawcy, skutkowało abolicją tego przestępstwa.

2.        W niniejszej opinii wyjaśnię, dlaczego uważam, że przystąpienie państwa członkowskiego do Unii po tym, jak popełnione zostało przestępstwo polegające na ułatwianiu nielegalnego wjazdu i pobytu obywateli tego państwa na terytorium państwa członkowskiego, a przed osądzeniem sprawcy tego przestępstwa, nie skutkuje jego abolicją.

I -    Ramy prawne

A -    Prawo Unii

3.        Artykuł 49 ust. 1 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej(2) stanowi:

„Nikt nie może zostać skazany za popełnienie czynu polegającego na działaniu lub zaniechaniu, który według prawa krajowego lub prawa międzynarodowego nie stanowił czynu zabronionego pod groźbą kary w czasie jego popełnienia. Nie wymierza się również kary surowszej od tej, którą można było wymierzyć w czasie, gdy czyn zabroniony pod groźbą kary został popełniony. Jeśli ustawa, która weszła w życie po popełnieniu czynu zabronionego pod groźbą kary, przewiduje karę łagodniejszą, ta właśnie kara ma zastosowanie”.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00