Opinia rzecznika generalnego - 10 marca 2016 r. - Planes Bresco - Sprawy połączone C-333/15, C-334/15

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

JULIANE KOKOTT

przedstawiona w dniu 10 marca 2016 r.(1)

Sprawy połączone C‑333/15 i C-334/15

María del Pilar Planes Bresco

przeciwko

Comunidad Autónoma de Aragón

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunal Supremo (Hiszpania)]

Wspólna polityka rolna -Rozporządzenie (WE) nr 1782/2003 - Płatność jednolita - Kwalifikujące się hektary - Trwałe użytki zielone pastwiska - Nadużycie prawa

I -    Wprowadzenie

1.        Użytki zielone są z uwagi na wysokie walory ekologiczne i estetyczne nieodzowną częścią naszego krajobrazu rolniczego. Spełniają one podstawowe funkcje w zakresie ochrony środowiska. Zachowanie środowiska należy zaś zgodnie z art. 11 TFUE w związku z art. 191 TFUE do celów polityki Unii i ma duże znaczenie dla różnorodności biologicznej, która właśnie w ostatnim czasie skupia na sobie uwagę(2). W świetle tych okoliczności może dziwić, gdy w jakimś państwie członkowskim odmawia się płatności rolnikom z tego powodu, że przekształcili grunty użytkowane dotychczas w sposób intensywny, na przykład jako grunty orne, na użytki zielone. W ramach rozpatrywania niniejszego wniosku o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym Trybunał będzie musiał zasadniczo wyjaśnić, czy prawo Unii stoi na przeszkodzie takim działaniom.

        Zagadnienie to pojawia się kontekście sporu prawnego, który prowadzi właścicielka gospodarstwa rolnego w Hiszpanii María Planes Bresco z organami Wspólnoty Autonomicznej Aragonii. Wspólnota nie uznała w całości trwałych użytków zielonych zadeklarowanych przez panią Planes Bresco w dwóch wnioskach o płatności bezpośrednie jako użytki kwalifikujące się do udzielenia pomocy, gdyż podane powierzchnie w obu wypadkach były większe niż powierzchnie z okresu referencyjnego sprzed wielu lat. Na podstawie regulacji ustawowej Wspólnoty Autonomicznej należało w takich okolicznościach przyjąć, że w rzeczywistości zrezygnowano całkowicie z działalności rolniczej na tych użytkach i tym samym występuje zachowanie mające znamiona nadużycia. Obie strony powołują się obecnie na prawo Unii dla uzasadnienia swoich stanowisk.