Orzeczenie
Opinia rzecznika generalnego - 3 marca 2016 r. - Elektriciteits Produktiemaatschappij Zuid-Nederland - Sprawa C-158/15
OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO
JULIANE KOKOTT
z dnia 3 marca 2016r.(1)
Sprawa C‑158/15
Elektriciteits Produktiemaatschappij Zuid-Nederland EPZ NV
(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Raad van State [Holandia])
Prawo ochrony środowiska - Dyrektywa 2003/87/WE- System handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych - Pojęcie instalacji - Rozporządzenie (UE) nr 601/2012 - Monitorowanie emisji gazów cieplarnianych - Paliwo wyprowadzone z instalacji
I - Wprowadzenie
1. System handlu uprawnieniami do emisji na podstawie dyrektywy 2003/87/WE(2) jest jednym z najważniejszych narzędzi Unii do zwalczania zmian klimatycznych. W systemie tym elektrownie węglowe dla uwalniania CO2 przy produkcji prądu muszą uzyskać uprawnienia do emisji, tzw. certyfikaty. Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym dotyczy pytania, czy obejmuje to też uwalnianie CO2, które spowodowane jest samozagrzewaniem węgla kamiennego na własnym składzie węgla elektrowni.
2. Uwzględnienie tych emisji zakładałoby, że skład stanowi część elektrowni stanowiącej instalację w rozumieniu dyrektywy 2003/87. Mające przy tym zastosowanie pojęcie instalacji nie ogranicza się do tej dyrektywy, lecz znajduje się w brzmieniu w wysokim stopniu identycznym w dużo bardziej ogólnej dyrektywie w sprawie emisji przemysłowych(3), gdzie ma centralne znaczenie. W niniejszym postępowaniu Trybunał po raz pierwszy wypowie się co do tego pojęcia. Chociaż wykładnia definicji jednej dyrektywy nie koniecznie musi być przeniesiona na inną dyrektywę, niniejsza sprawa ma jednak znaczenie precedensowe.
Nawet gdyby skład został zaliczony do elektrowni rozumianej jako instalacja, uwzględnienie rozpatrywanych emisji byłoby jednak wykluczone, gdyby węgiel utracony w wyniku samozagrzewania w rozumieniu art. 27 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 601/2012() należało uznać za paliwo wyprowadzone z instalacji.
