Opinia rzecznika generalnego - 18 lutego 2016 r. - Kotnik i in. - Sprawa C-526/14

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

NILSA WAHLA

przedstawiona w dniu 18 lutego 2016 r.(1)

Sprawa C‑526/14

Kotnik i in.

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym przedstawiony przez Ustavno sodišče (Słowenia)]

Pomoc państwa - Komunikat bankowy - Podział obciążenia - Dyrektywa 2001/24/WE - Środki służące reorganizacji - Dyrektywa 2012/30/UE - Orzecznictwo w sprawie Pafitis - Dyrektywa 2014/59/UE

1.        Kryzys finansowy o skali takiej, jak ten, który rozpoczął się w roku 2007 i szybko rozprzestrzenił się na świecie po upadku Lehman Brothers we wrześniu 2008 r., określany jest często jako „zdarzenie wielowymiarowe”, spowodowane jednoczesnym wystąpieniem szeregu czynników. Politycy i ekonomiści nie zawsze są zgodni co do głębszych przyczyn tego rodzaju kryzysów, ale w większości są oni zgodni co do możliwych konsekwencji: upadek instytucji finansowych, spadek na giełdzie, upadłość zarówno dużych, jak i małych firm, spadek zasobności konsumentów i wzrost bezrobocia(2).

2.        Powszechnie przyjmuje się, że w celu zwalczenia kryzysu finansowego konieczne może być zastosowanie różnych form interwencji publicznej, w szczególności dla zapewnienia stabilności rynków finansowych. Aby to osiągnąć, podczas ostatniego kryzysu finansowego, kilka państw, zarówno w Unii Europejskiej, jak i w innych częściach świata, zastosowało szereg tzw. „środków bail-in”, czyli instrumentów umorzenia i konwersji długu, mających przywrócić rentowność banków.

        Niniejsza sprawa - pierwszy wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym przedstawiony przez Ustavno sodišče (trybunał konstytucyjny Słowenii) - dotyczy w rzeczywistości „środków bail-in” w rodzaju tych, o których mowa w pkt 40-46 ostatniego komunikatu bankowego() (zwanych „środkami podziału obciążenia”), wydanego przez Komisję w celu ustanowienia ram dla oceny zgodności pomocy państwa na rzecz banków podczas kryzysu. Sąd odsyłający zmierza w szczególności do uzyskania wytycznych Trybunału w przedmiocie ważności i wykładni przepisów rzeczonego komunikatu, podnosząc szereg istotnych kwestii prawnych, do których odniosę się w niniejszej opinii.