Orzeczenie
Opinia rzecznika generalnego - 18 lutego 2016 r. - Komisja przeciwko Grecji - Sprawa C-504/14
OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO
JULIANE KOKOTT
przedstawiona w dniu 18 lutego 2016 r.(1)
Sprawa C‑504/14
Komisja Europejska
przeciwko
Republice Greckiej
Ochrona środowiska - Dyrektywa 92/43/EWG - Ochrona naturalnych siedlisk przyrodniczych i dziko żyjących gatunków - Występowanie żółwia morskiego Caretta caretta w Zatoce Kyparissia - Teren mający znaczenie dla Wspólnoty „wydmy Kyparissia” - Ochrona gatunków
I - Wprowadzenie
1. Podczas gdy Trybunał w orzeczeniu dotyczącym chomika europejskiego, żyjącego na terenie Alzacji francuskiej, miał do czynienia z niemal katastrofalnym stanem ochrony jego populacji(2), to sytuacja w niniejszym postępowaniu napawa większym optymizmem. Plaże zatoki Kyparissia na zachodnim wybrzeżu Peloponezu w ostatnich latach stały się najważniejszym w Unii miejscem lęgowym żółwia morskiego Caretta caretta ze stale rosnącą liczbą gniazd(3). Ten trend przyczynił się przypuszczalnie również do tego, że Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody i Jej Zasobów (International Union for Conservation of Nature and Natural Resources, zwana dalej „IUCN”) oceniła populację żółwia w obszarze morza śródziemnego w 2015 roku jako „least concern”, tzn. przyjęła najniższy z możliwych w jej systemie ocen stopień zagrożenia(4).
2. Tych sukcesów można Grecji i organizacjom pozarządowym (zwanym dalej „NGOs”), które od ponad 20 lat angażują się w ochronę tego żółwia, tylko pogratulować.
Niemniej jednak zarówno Komisja w świetle dyrektywy siedliskowej(), jak również Stały Komitet Konwencji o ochronie gatunków dzikiej flory i fauny europejskiej oraz ich siedlisk() domagają się podejmowania dalszych działań ochronnych(). Krytyka Komisji w zakresie ochrony gatunków dotyczy z jednej strony pożądanych konkretnych przepisów ochronnych i koniecznych faktycznych działań ochronnych z drugiej strony. Ponieważ wspomniane plaże stanowią również część obszaru ochrony w rozumieniu dyrektywy siedliskowej, zdaniem Komisji naruszone zostały również przepisy o ochronie obszarów, a mianowicie zarówno ze względu na określone plany i przedsięwzięcia, jak również na ogólny zakaz pogarszania stanu.