Opinia rzecznika generalnego - 2 lutego 2016 r. - Banco Primus - Sprawa C-421/14

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

MACIEJA SZPUNARA

przedstawiona w dniu 2 lutego 2016 r.(1)

Sprawa C‑421/14

Banco Primus SAprzeciwko

Jesúsowi Gutiérrezowi Garcíi

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Juzgado de Primera Instancia nş 2 de Santander (sąd pierwszej instancji nr 2 w Santander, Hiszpania)]

Nieuczciwe warunki w umowach konsumenckich - Dyrektywa 93/13/EWG - Umowa kredytu hipotecznego - Krajowy przepis intertemporalny przewidujący termin zawity na wytoczenie powództwa przeciwegzekucyjnego opartego na nieuczciwym charakterze warunku umowy - Zasada skuteczności - Klauzula natychmiastowej wymagalności - Warunek dotyczący obliczania zwykłych odsetek kapitałowych - Obowiązki sądu krajowego

I -    Wprowadzenie

1.        W niniejszej sprawie do Trybunału ponownie wystąpiono z wnioskiem o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym w przedmiocie wykładni dyrektywy 93/13/EWG(2) w odniesieniu do umowy kredytu hipotecznego.

2.        Pytania prejudycjalne zadane Trybunałowi przez Juzgado de Primera Instancia nş 2 de Santander (sąd pierwszej instancji nr 2 w Santander) w ramach sporu dotyczącego nadzwyczajnego powództwa przeciwegzekucyjnego skierowanego przeciwko egzekucji z nieruchomości obciążonej hipoteką (zwanej dalej „postępowaniem w przedmiocie egzekucji wierzytelności zabezpieczonej hipoteką”), w którym dłużnik podnosi nieuczciwy charakter warunku umowy, odnoszą się do kryteriów oceny nieuczciwego charakteru niektórych warunków umowy i zakresu obowiązków sądu krajowego w ramach dokonywania tejże oceny. Trybunał ma zatem do czynienia z problematyką podejmowaną już często w orzecznictwie, lecz w dotąd niespotykanej konfiguracji, ponieważ rozpatrywane powództwo daje sądowi odsyłającemu możliwość skontrolowania z urzędu innych postanowień umowy, które nie są przedmiotem powództwa.

        W tych okolicznościach zwrócono się do Trybunału, w szczególności, o ustalenie, czy ochrona, którą zapewniają art. 6 i 7 dyrektywy 93/13 oznacza, że przeprowadzenie w pierwszym etapie kontroli z urzędu dotyczącej jednego lub większej liczby warunków umowy ogranicza obowiązek sądu krajowego do zbadania z urzędu nieuczciwego charakteru innych warunków umowy na późniejszym etapie postępowania.