Opinia rzecznika generalnego - 12 stycznia 2016 r. - Eurogate Distribution - Sprawy połączone C-226/14, C-228/14

WERSJA TYMCZASOWA 25/11/2015

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

M. CAMPOSA SÁNCHEZA-BORDONY

przedstawiona w dniu 12 stycznia 2016 r. (1)

Sprawy połączone C‑226/14 i C‑228/14

Eurogate Distribution GmbH

przeciwko

Hauptzollamt Hamburg-Stadt (C‑226/14)

i

DHL Hub Leipzig GmbH

przeciwko

Hauptzollamt Braunschweig (C‑228/14)

[Wnioski o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożone przez Finanzgericht Hamburg (Niemcy)]

Wspólnotowy kodeks celny — Skład celny — Procedura tranzytu zewnętrznego — Powstanie długu celnego w wyniku niewykonania jednego z obowiązków — Spóźniony wpis do ewidencji towarowej — Przedstawienie towarów właściwym organom celnym po terminie — Szósta dyrektywa — Dyrektywa VAT — Wymagalność podatku VAT — Związek pomiędzy długiem celnym oraz obowiązkiem zapłaty podatku VAT

1.        Niemiecki sąd zwraca się do Trybunału w ramach sporu dotyczącego naruszenia wymogów formalnych, którym podlega towar objęty procedurą zawieszenia należności celnych, z pytaniem, czy oprócz długu celnego, przewidzianego na tę okoliczność w art. 204 Wspólnotowego kodeksu celnego (2) należy również rozliczyć się z podatku od wartości dodanej (VAT). W podobnym przypadku, przedmiotem sporu jest to, czy zobowiązaną do zapłaty podatku VAT jest osoba, która naruszyła procedury celne, nawet jeżeli chodzi o właściciela składu celnego pozbawionego prawa rozporządzania towarem.

2.        Niniejsze sprawy dają Trybunałowi sposobność rozwinięcia zasad linii orzeczniczej ustanowionych w wyroku X, (3) gdzie dokonano wykładni art. 7 szóstej dyrektywy (4) w ten sposób, że podatek VAT jest należny, o ile towary przestają podlegać procedurom celnym przewidzianym w tym przepisie, nawet jeżeli dług celny powstał wyłącznie na mocy art. 204 WKC.

        Odpowiedź na pytania prejudycjalne wniesione w obu sprawach może zostać udzielona z dwóch punktów widzenia. Pierwszy polegałby na zwykłym przytoczeniu dosłownego brzmienia orzeczenia Trybunału w sprawie X () bez dokonywania tu szczególnych rozróżnień. Drugi punkt widzenia prowadziłby właśnie do wprowadzania rozróżnień przy analizie podniesionych problemów, lecz nie z perspektywy formalistycznej, a przy uwzględnieniu funkcji i charakteru podatku VAT jako podatku o cechach unitarnych, który obciąża wartość dodaną na każdym etapie procesu produkcji lub dystrybucji towarów i usług.