Orzeczenie
Wyrok Trybunału (szósta izba) z dnia 21 grudnia 2016 r. - Daniel Bowman przeciwko Pensionsversicherungsanstalt. - Sprawa C-539/15., sygn. C-539/15
WYROK TRYBUNAŁU (szósta izba)
z dnia 21 grudnia 2016 r.(*)
Odesłanie prejudycjalne - Polityka społeczna - Karta praw podstawowych Unii Europejskiej - Dyrektywa 2000/78/WE - Równość traktowania w zakresie zatrudnienia i pracy - Artykuł 2 ust. 1 i 2 - Dyskryminacja ze względu na wiek - Układ zbiorowy pracy - Wydłużenie okresu awansu z pierwszego na drugi stopień zaszeregowania - Pośrednie nierówne traktowanie ze względu na wiek
W sprawie C‑539/15
mającej za przedmiot wniosek o wydanie, na podstawie art. 267 TFUE, orzeczenia w trybie prejudycjalnym, złożony przez Oberster Gerichtshof (sąd najwyższy, Austria) postanowieniem z dnia 24 września 2015 r., które wpłynęło do Trybunału w dniu 15 października 2015 r., w postępowaniu:
Daniel Bowman
przeciwko
Pensionsversicherungsanstalt,
TRYBUNAŁ (szósta izba),
w składzie: E. Regan, prezes izby, A. Arabadjiev (sprawozdawca) i S. Rodin, sędziowie,
rzecznik generalny: Y. Bot,
sekretarz: A. Calot Escobar,
uwzględniając pisemny etap postępowania,
rozważywszy uwagi przedstawione:
- w imieniu D. Bowmana przez P. Ringhofera, Rechtsanwalt,
- w imieniu Pensionsversicherungsanstalt przez J. Milchrama, A. Ehma oraz T. Mödlagla, Rechtsanwälte,
- w imieniu Komisji Europejskiej przez B.R. Killmanna oraz D. Martina, działających w charakterze pełnomocników,
podjąwszy, po wysłuchaniu rzecznika generalnego, decyzję o rozstrzygnięciu sprawy bez opinii,
wydaje następujący
Wyrok
1 Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym dotyczy wykładni art. 21 i 28 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej (zwanej dalej „kartą”), a także art. 2 ust. 1 i 2 oraz art. 6 ust. 1 dyrektywy Rady 2000/78/WE z dnia 27 listopada 2000 r. ustanawiającej ogólne warunki ramowe równego traktowania w zakresie zatrudnienia i pracy (Dz.U. 2000, L 303, s. 16).
Wniosek ten został przedstawiony w ramach sporu pomiędzy Danielem Bowmanem a Pensionsversicherungsanstalt (zakładem ubezpieczenia emerytalnego, zwanym dalej „zakładem”) w przedmiocie decyzji tego zakładu opartej na postanowieniu układu zbiorowego pracy przewidującym okres awansu z pierwszego na drugi stopień zaszeregowania dłuższy niż okres mający zastosowanie do awansów na kolejne stopnie.