Wyrok Trybunału - 7 kwietnia 2016 r. - Central Bank of Iran przeciwko Radzie - Sprawa C-266/15 P

WYROK TRYBUNAŁU (druga izba)

z dnia 7 kwietnia 2016 r.(*)

Odwołanie - Środki ograniczające podjęte wobec Islamskiej Republiki Iranu - Wykaz osób i podmiotów, do których zastosowanie ma zamrożenie środków finansowych i zasobów gospodarczych - Kryterium rzeczowego, logistycznego lub finansowego wsparcia dla rządu Iranu - Usługi finansowe banku centralnego

W sprawie C‑266/15 P

mającej za przedmiot odwołanie w trybie art. 56 statutu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, wniesione w dniu 3 czerwca 2015 r.,

Central Bank of Iran, z siedzibą w Teheranie (Iran), reprezentowana przez M. Lester oraz Z. Al-Rikabiego, barristers,

strona skarżąca,

w której drugą stroną postępowania jest:

Rada Unii Europejskiej, reprezentowana przez V. Piessevauxa oraz M. Bishopa, działających w charakterze pełnomocników,

strona pozwana w pierwszej instancji,

TRYBUNAŁ (druga izba),

w składzie: M. Ilešič, prezes izby, C. Toader, A. Rosas (sprawozdawca), A. Prechal i E. Jarašiūnas, sędziowie,

rzecznik generalny: H. Saugmandsgaard Ře,

sekretarz: A. Calot Escobar,

uwzględniając pisemny etap postępowania,

podjąwszy, po wysłuchaniu rzecznika generalnego, decyzję o rozstrzygnięciu sprawy bez opinii,

wydaje następujący

Wyrok

        W swym odwołaniu Central Bank of Iran (bank centralny Iranu) żąda uchylenia wyroku Sądu Unii Europejskiej z dnia 25 marca 2015 r. (T‑563/12, EU:T:2015:187, zwanego dalej „zaskarżonym wyrokiem”), w którym to oddalono jego skargę o stwierdzenie nieważności po pierwsze decyzji Rady 2012/635/WPZiB z dnia 15 października 2012 r. dotyczącej zmiany decyzji 2010/413/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Iranu (Dz.U. L 282, s. 58, zwanej dalej „sporną decyzją”) i po drugie rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 945/2012 z dnia 15 października 2012 r. dotyczącego wykonania rozporządzenia (UE) nr 267/2012 w sprawie środków ograniczających wobec Iranu (Dz.U. L 282, s. 16, zwanego dalej „spornym rozporządzeniem”) (zwanych dalej łącznie „spornymi aktami”), w zakresie w jakim dotyczą wnoszącego odwołanie.