Opinia rzecznika generalnego - 26 listopada 2015 r. - Duravit i in. przeciwko Komisji - Sprawa C-609/13 P

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

MELCHIORA WATHELETA

przedstawiona w dniu 26 listopada 2015 r.(1)

Sprawy C‑613/13 P, C‑609/13 P, C‑625/13 P, C‑636/13 P i C‑644/13 P

Komisja Europejska

przeciwko

Keramag Keramische Werke i in. (C‑613/13 P)

oraz

Duravit i in.

przeciwko

Komisji Europejskiej (C‑609/13 P)

oraz

Villeroy & Boch AG

przeciwko

Komisji Europejskiej (C‑625/13 P)

oraz

Roca Sanitario SA

przeciwko

Komisji Europejskiej (C‑636/13 P)

oraz

Villeroy & Boch SAS

przeciwko

Komisji Europejskiej (C‑644/13 P)

Odwołania-Porozumienia, decyzje i uzgodnione praktyki-Belgijski, niemiecki, francuski, włoski, niderlandzki i austriacki rynek instalacji sanitarnych do łazienek-Koordynacja cen sprzedaży i wymiana szczególnie chronionych informacji handlowych-Niespójności pomiędzy równoległymi wyrokami Sądu-Grzywna-Waga naruszenia-Niedyskryminacja

1.        W niniejszej opinii zajmę się łącznie odwołaniami(2), po pierwsze, Komisji Europejskiej(3) od wyroku Sądu Keramag Keramische Werke i in./Komisja, T‑379/10 i T‑381/10, EU:T:2013:457 (zwanego dalej „wyrokiem Keramag”), po drugie, Duravit AG, Duravit SA i Duravit BeLux SPRL/BVBA(4) od wyroku Duravit i in./Komisja, T‑364/10, EU:T:2013:477 (zwanego dalej „wyrokiem Duravit”), po trzecie, Villeroy & Boch AG(5), i po czwarte, Villeroy & Boch(6) od wyroku Villeroy & Boch Austria i in./Komisja, T‑373/10, T‑374/10, T‑382/10 i T‑402/10, EU:T:2013:455 (zwanego dalej „wyrokiem Villeroy & Boch Austria”), a także, po piąte, Roca Sanitario SA(7) od wyroku Roca Sanitario/Komisja, T‑408/10, EU:T:2013:440 (zwanemu dalej „wyrokiem Roca Sanitario”).

2.        Rzeczone wyroki dotyczyły decyzji Komisji C(2010) 4185 wersja ostateczna z dnia 23 czerwca 2010 r. dotyczącej postępowania na podstawie art. 101 [TFUE] oraz art. 53 porozumienia [EOG](8) (sprawa COMP/39092 - Instalacje sanitarne do łazienek, zwanej dalej „sporną decyzją”).

        W spornej decyzji Komisja nałożyła grzywny o łącznej wysokości ponad 622 mln EUR na 17 producentów instalacji sanitarnych do łazienek ze względu na ich uczestnictwo w jednolitym i ciągłym naruszeniu prawa konkurencji w sektorze instalacji sanitarnych do łazienek. Zdaniem Komisji przedsiębiorstwa te regularnie uczestniczyły w antykonkurencyjnych spotkaniach w różnych okresach między dniem 16 października 1992 r. i dniem 9 listopada 2004 r., na następujących terytoriach: Niemcy, Austria, Belgia, Francja, Włochy i Niderlandy. Komisja stwierdziła, że praktykami podejmowanymi w ramach kartelu przez te przedsiębiorstwa były koordynacja corocznych podwyżek cen i innych elementów cenowych oraz ujawnianie i wymiana szczególnie chronionych informacji handlowych. Produkty, których dotyczyło naruszenie, to zdaniem Komisji armatura sanitarna, kabiny prysznicowe wraz z ich wyposażeniem, a także wyroby ceramiczne (zwane dalej „trzema podgrupami produktów”).