Orzeczenie
Opinia rzecznika generalnego - 15 października 2015 r. - Buzzi Unicem przeciwko Komisji - Sprawa C-267/14 P
OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO
NILSA WAHLA
przedstawiona w dniu 15 października 2015 r.(1)
Sprawa C‑267/14 P
Buzzi Unicem SpA
przeciwko
Komisji Europejskiej
Odwołanie - Rynki cementu i produktów pokrewnych - Artykuł 18 ust. 3 rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2003 - Uprawnienia Komisji w zakresie żądania informacji - Proporcjonalność - Uzasadnienie - Samoobciążenie - Najlepsze praktyki w zakresie przedkładania danych gospodarczych
1. Na jakich warunkach i w jakich granicach Komisja może zażądać od przedsiębiorstw, w drodze decyzji, dostarczenia informacji w związku z dochodzeniem dotyczącym ewentualnych naruszeń reguł konkurencji Unii?
2. Są to w istocie kluczowe zagadnienia podniesione w odwołaniu wniesionym przez spółkę Buzzi Unicem SpA (zwaną dalej „spółką Buzzi Unicem” lub „wnoszącą odwołanie”) od wyroku Sądu, którym oddalił on skargę o stwierdzenie nieważności decyzji Komisji wydanej na podstawie art. 18 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1/2003,(2) w której od spółki tej zażądano dostarczenia znacznej ilości informacji.
3. W znacznej mierze podobne zagadnienia zostały także poruszone w trzech innych odwołaniach, wniesionych przez inne spółki prowadzące działalność na rynku cementu, od czterech wyroków Sądu, na mocy których oddalił on w przeważającej części skargi wniesione na decyzje Komisji podobne do tej zaskarżonej przez spółkę Buzzi Unicem. W dniu dzisiejszym przedstawię opinię również w tych pozostałych trzech postępowaniach.(3). Niniejszą opinię należy zatem interpretować w powiązaniu z tymi opiniami.
I - Ramy prawne
4. Zgodnie z motywem 23 rozporządzenia nr 1/2003:
„Komisja powinna posiadać uprawnienia na obszarze Wspólnoty do żądania dostarczenia jej informacji, które są konieczne do wykrycia każdego porozumienia, decyzji lub praktyki uzgodnionej, zakazanej na mocy [art. 101 TFUE] bądź nadużywania pozycji dominującej zakazanej na mocy [art. 102 TFUE]. Przedsiębiorstwa stosujące się do decyzji Komisji nie mogą być zmuszone do przyznania się, że dokonały naruszenia, jednak w każdym przypadku są one zobowiązane do udzielenia odpowiedzi na pytania odnośnie do faktów i dostarczenia dokumentów, nawet jeżeli te informacje mogą być wykorzystane do dokonania ustaleń dotyczących zaistnienia naruszenia na niekorzyść tych lub innych przedsiębiorstw”.