Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Opinia rzecznika generalnego - 19 listopada 2015 r. - Radlinger i Radlingerová - Sprawa C-377/14

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

ELEANOR SHARPSTON

przedstawiona w dniu 19 listopada 2015 r.(1)

Sprawa C‑377/14

Ernst Georg Radlinger

Helena Radlingerová

przeciwko

FINWAY a.s.

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Krajský soud v Praze (sąd okręgowy w Pradze, Republika Czeska)]

Dyrektywa 93/13/EWG - Dyrektywa 2008/48/WE - Krajowe przepisy proceduralne regulujące postępowanie upadłościowe - Obowiązek sądu krajowego w zakresie badania z urzędu kwestii dotyczących prawodawstwa UE w dziedzinie ochrony konsumentów w postępowaniu upadłościowym - Znaczenie określenia „całkowita kwota kredytu” - Obliczanie rzeczywistej rocznej stopy oprocentowania - Nieuczciwe warunki w umowach o kredyt konsumencki - Ocena nieuczciwego charakteru klauzul dotyczących kar - Konsekwencje stwierdzenia łącznego skutku klauzul uznanych za nieuczciwe





        Przedmiotem postępowania głównego jest powództwo incydentalne wytoczone przez dłużników w kontekście postępowania upadłościowego(). Dług, będący podstawą wszczęcia rzeczonego postępowania, powstał na skutek braku możliwości wykonania przez dłużników zobowiązań wynikających z umowy o kredyt konsumencki. W przedmiotowym wniosku o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym Krajský soud v Praze (sąd okręgowy w Pradze) zmierza do uzyskania wytycznych odnośnie do tego, czy krajowe przepisy proceduralne regulujące tego typu postępowanie, które stoją na przeszkodzie rozpatrzeniu przez ten sąd kwestii, czy dłużnicy podlegają przepisom dotyczącym ochrony konsumentów ustanowionym w dyrektywie 93/13() oraz w dyrektywie 2008/48(), są zgodne z prawem Unii. Sąd ten zasadniczo zmierza do ustalenia, w jakim zakresie spoczywa na nim obowiązek zbadania rzeczonych przepisów z urzędu, czy w ocenie sądu należy uwzględnić obowiązek informacyjny spoczywający na wierzycielach zgodnie z dyrektywą 2008/48, w jaki sposób należy poddać ocenie kary przewidziane w umowie o kredyt w kontekście dyrektywy 93/13 i jakie skutki powinno pociągać za sobą stwierdzenie, że kary te, rozpatrywane łącznie, są nieuczciwe.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00