Opinia rzecznika generalnego Cruz Villalón przedstawione w dniu 8 września 2015 r. - Rüdiger Hobohm przeciwko Benedikt Kampik Ltd & Co. KG i inni. - Sprawa C-297/14., sygn. C-297/14

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

PEDRA CRUZA VILLALÓNA

przedstawiona w dniu 8 września 2015 r. (1)

Sprawa C‑297/14

Rüdiger Hobohm

przeciwko

Benedikt Kampik Ltd & Co. KG,

Benediktowi Aloysiusowi Kampikowi

i

Mar Mediterraneo Werbe- und Vertriebsgesellschaft für Immobilien SL

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Bundesgerichtshof (Niemcy)]

Przestrzeń wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości — Współpraca sądowa w sprawach cywilnych i handlowych — Rozporządzenie nr 44/2001 — Jurysdykcja w sprawach umów zawieranych przez konsumentów — Artykuł 15 ust.1 lit. c) — Działalność kierowana do innego państwa członkowskiego — Pojęcie działalności gospodarczej lub zawodowej kierowanej do państwa członkowskiego konsumenta— Umowa o prowadzenie spraw służąca urzeczywistnieniu zysku gospodarczego z zawartej wcześniejszej umowy w ramach działalności kierowanej do państwa członkowskiego konsumenta

1.        Rozpatrywany wniosek Bundesgerichtshof o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym dotyczy możliwości zastosowania jurysdykcji sądu miejsca zamieszkania konsumenta z rozporządzenia (WE) nr 44/2001 (2) w sytuacji, w której po zawarciu i wykonaniu umowy pośrednictwa w nabyciu nieruchomości w Hiszpanii, która to działalność była przez przedsiębiorcę kierowana do Niemiec za pomocą reklamy, zawarto umowę o prowadzenie spraw w celu rozwiązania kilku problemów związanych z umową sprzedaży rzeczonej nieruchomości.

2.        Niniejsza sprawa ponownie daje Trybunałowi możliwość wypowiedzenia się co do wykładni art. 15 ust. 1 lit. c) i art. 16 ust. 1 rozporządzenia Bruksela I, które były już przedmiotem wykładni przy różnych okazjach w orzecznictwie, w szczególności w wyrokach Pammer i Hotel Alpenhof, (3) Mühlleitner, (4) Emrek, (5) oraz Maletic i Maletic. (6)

        W odróżnieniu od wyżej wymienionych spraw, w ramach których Trybunał miał możliwość wypowiedzieć się co do wskazanych przepisów zawsze w stosunku do jednej umowy, niniejsza sprawa charakteryzuje się tym, że odnosi się do sytuacji, w której istnieją różne umowy dotyczące różnych usług, oddalone w czasie, chociaż wykazujące pewien związek. W szczególności, jak już wskazano, sąd krajowy zwraca się do Trybunału z pytaniem co do możliwości wytoczenia przez konsumenta przed sąd miejsca swego zamieszkania powództwa przeciwko przedsiębiorcy w związku z umową, która, jak podnosi, nie mieści się bezpośrednio w ramach działalności, jaką jego kontrahent kieruje do państwa członkowskiego miejsca zamieszkania konsumenta, lecz która ma na celu urzeczywistnić zysk gospodarczy z wcześniej zawartej przez strony umowy w ramach rzeczonej działalności.