Opinia rzecznika generalnego Sharpston przedstawione w dniu 16 lipca 2015 r. - Rada Unii Europejskiej przeciwko Komisji Europejskiej. - Sprawa C-73/14., sygn. C-73/14

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

ELEANOR SHARPSTON

przedstawiona w dniu 16 lipca 2015 r.(1)

Sprawa C‑73/14

Rada Unii Europejskiej

przeciwko

Komisji Europejskiej

Przedłożenie przez Komisję w imieniu Unii Europejskiej pisemnego oświadczenia Międzynarodowemu Trybunałowi Prawa Morza - Artykuł 13 ust. 2 TUE, art. 16 ust. 1 TUE i art. 17 ust. 1 TUE - Artykuł 218 ust. 9 TFUE i art. 335 TFUE - Reprezentacja zewnętrzna Unii Europejskiej - Naruszenie uprawnień Rady - Lojalna współpraca - Artykuł 263 TFUE - Dopuszczalność

1.        W dniu 29 listopada 2013 r. Komisja Europejska złożyła w imieniu Unii Europejskiej (zwanej dalej „UE”) do Międzynarodowego Trybunału Prawa Morza (zwanego dalej „ITLOS”) pisemne oświadczenie dotyczące opinii doradczej, która miała zostać wydana przez ten trybunał.

2.        Rada Unii Europejskiej domaga się stwierdzenia nieważności „decyzji Komisji z dnia 29 listopada 2013 r.” w przedmiocie powyższego oświadczenia. Rada, której stanowisko popiera szereg państw członkowskich, twierdzi co do zasady, że Komisja powinna była wystąpić do niej o udzielenie zgody i uzyskać taką zgodę przed złożeniem pisemnego oświadczenia do ITLOS. Rada podnosi, że zaniechanie uzyskania takiej zgody stanowiło naruszenie przez Komisję art. 218 ust. 9 TFUE lub art. 16 TUE (odpowiednio, pierwsza i druga część zarzutu pierwszego) oraz niewywiązanie się z obowiązku lojalnej współpracy (zarzut drugi). Z kolei Komisja twierdzi, że była uprawniona do złożenia tego oświadczenia bez zgody Rady i że współpracowała z Radą w pełnym zakresie.

3.        Kluczową kwestią będącą przedmiotem debaty między stronami jest zatem to, która instytucja UE ma prawo decydować o stanowisku UE przed organem sądowym ustanowionym na podstawie umowy międzynarodowej, której UE jest umawiającą się stroną.

        W dalszej części swoich rozważań dokonam analizy różnych aspektów tej niezwykle istotnej kwestii, jednak w mojej opinii skarga Rady jest w istocie niedopuszczalna i już na tej podstawie powinna zostać odrzucona.