Opinia rzecznika generalnego Mengozzi przedstawione w dniu 20 maja 2015 r. - María José Regojo Dans przeciwko Consejo de Estado. - Sprawa C-177/14., sygn. C-177/14

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

PAOLA MENGOZZIEGO

przedstawiona w dniu 19 maja 2015 r.(1)

Sprawa C‑177/14

María José Regojo Dans

/

Consejo de Estado

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunal Supremo (Hiszpania)]

Odesłanie prejudycjalne - Polityka społeczna - Porozumienie ramowe UNICE, CEEP i ETUC w sprawie pracy na czas określony - Sektor publiczny - Pracownicy zatrudnieni na stanowiskach doradczych i asystenckich - Klauzula 2 pkt 1 - Klauzula 3 pkt 1 - Kwalifikacja jako pracownik zatrudniony na czas określony - Klauzula 3 pkt 2 - Pojęcie pracy takiej samej lub podobnej - Szczególny charakter zadań - Porównanie przeprowadzone zgodnie z ustawodawstwem krajowym - Klauzula 4 - Zasada niedyskryminacji - Powody o charakterze obiektywnym

1.        Niniejszy wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym, złożony przez Tribunal Supremo (Hiszpania), dotyczy wykładni porozumienia ramowego w sprawie pracy na czas określony, zawartego przez Europejską Unię Konfederacji Przemysłowych i Pracodawców (UNICE), Europejskie Centrum Przedsiębiorstw Publicznych (CEEP) oraz Europejską Konfederację Związków Zawodowych (ETUC) stanowiącego załącznik do dyrektywy Rady 1999/70/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. (zwanego dalej „porozumieniem ramowym”)(2). Przepis ten, rozwijając prace nadzwyczajnej Rady Europejskiej w Luksemburgu, dążący do osiągnięcia „lepszej równowagi między elastycznością czasu pracy a bezpieczeństwem pracowników”(3), ma dwojaki przedmiot: po pierwsze, przewiduje on, że państwa członkowskie podejmują środki zmierzające do zapobiegania nadużyciom wynikającym z zawierania umów o pracę na czas określony(4), po drugie, wymaga on, aby pracownicy zatrudnieni na czas określony nie byli traktowani w sposób mniej korzystny niż porównywalni pracownicy zatrudnieni na czas nieokreślony.

        To właśnie w związku z tym drugim przedmiotem sąd odsyłający skierował do Trybunału zapytanie. Dotyczy ono w szczególności wykładni pojęcia „pracy/zawodu takiego samego lub podobnego”, które charakteryzuje pracownika zatrudnionego na czas nieokreślony „porównywalnego” do pracownika zatrudnionego na czas określony, który domaga się ochrony wynikającej z klauzuli 4, a także ustosunkowania się do uszczegółowienia „powodów o charakterze obiektywnym”, które mogłyby uzasadniać nierówność traktowania.