Opinia rzecznika generalnego Jääskinen przedstawione w dniu 14 kwietnia 2015 r. - Hotel Sava Rogaška, gostinstvo, turizem in storitve, d.o.o. przeciwko Republika Slovenija. - Sprawa C-207/14., sygn. C-207/14

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

NIILA JÄÄSKINENA

przedstawiona w dniu 14 kwietnia 2015 r.(1)

Sprawa C‑207/14

Hotel Sava Rogaška, gostinstvo, turizem in storitve, d.o.o.

przeciwko

Republika Slovenija

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym
złożony przez Vrhovno sodišče (Słowenia)]

Zbliżanie ustawodawstw - Dyrektywa 2009/54/WE - Artykuł 8 ust. 2 - Załącznik I - Pojęcie „naturalnej wody mineralnej pochodzącej z jednego i tego samego źródła” - Kryteria wykładni

I -    Wprowadzenie

1.        W XIX wieku rozpowszechniło się spożycie wód termalnych u źródła, po którym, w następstwie rozwoju społecznego i kulturalnego nastąpiła sprzedaż wody butelkowanej. W 1870 r. pierwsza reklama źródła naturalnej wody mineralnej Perrier odnosiła się do pojęcia „księżniczki wód stołowych”. W prawie Unii ramy prawne naturalnych wód mineralnych objęte są celem wprowadzenia i zapewnienia swobodnego przepływu towarów, z jednoczesnym położeniem szczególnego nacisku na ochronę konsumentów.

2.        W tym kontekście niniejszy wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym dotyczy wykładni pojęcia „naturalnej wody mineralnej pochodzącej z jednego i tego samego źródła” w rozumieniu art. 8 ust. 2 dyrektywy 2009/54/WE(2), która to dyrektywa, dokonując ujednolicenia dyrektywy 80/777/EWG(3) regulującej jako pierwsza problematykę rynku butelkowanych wód mineralnych w prawie Unii, zastąpiła dyrektywę 80/777. W szczególności zgodnie z art. 8 ust. 2 dyrektywy 2009/54 zabrania się wprowadzenia do obrotu pod wieloma nazwami handlowymi naturalnej wody mineralnej pochodzącej z jednego i tego samego źródła.

        Postępowanie główne toczy się pomiędzy przedsiębiorstwem Hotel Sava Rogaška, gostinstvo, turizem in storitve, d.o.o. (zwanym dalej „HSR”) a Republika Slovenija (Republiką Słowenii), reprezentowaną przez Ministrstvo za kmetijstvo in okolje (ministerstwo rolnictwa i środowiska naturalnego, zwane dalej „ministerstwem”) w przedmiocie odmowy przez ten organ nadania nazwy handlowej „naturalnej wody mineralnej” na rzecz HSR. Jak wynika z akt sprawy, odmowa będąca przedmiotem postępowania głównego jest oparta na tym, że ten sam podziemny poziom wodonośny ma dwa ujęcia, w tym jedno ujęcie, dla którego HSR uzyskał koncesję na wydobywanie. Tymczasem woda czerpana z drugiego ujęcia została już uznana pod konkretną nazwą handlową w Słowenii, gdzie jest ona zgodnie z prawem wprowadzana do obrotu jako taka.