Opinia rzecznika generalnego Szpunar przedstawione w dniu 27 listopada 2014 r. - Hermann Lutz przeciwko Elke Bäuerle. - Sprawa C-557/13., sygn. C-557/13
OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO
MACIEJA SZPUNARA
przedstawiona w dniu 27 listopada 2014 r.(1)
Sprawa C‑557/13
Hermann Lutz
przeciwko
Elke Bäuerle, jako zarządcy w postępowaniu upadłościowym dotyczącym majątku spółki ECZ Autohandel GmbH
[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym
złożony przez Bundesgerichtshof (Niemcy)]
Odesłanie prejudycjalne - Rozporządzenie (WE) nr 1346/2000 - Artykuły 4 i 13 - Zaskarżenie czynności dokonanej z pokrzywdzeniem wierzycieli - Termin przedawnienia, termin zawity lub termin na zaskarżenie czynności - Wymogi formalne - Ustalenie prawa właściwego - Wypłata dokonana po dacie wszczęcia postępowania upadłościowego na podstawie zajęcia egzekucyjnego dokonanego przed tą datą
I - Wprowadzenie
1. Ramy prawne niniejszego odesłania prejudycjalnego stanowi rozporządzenie (WE) nr 1346/2000(2). Dokładniej rzecz ujmując, pytania przedstawione przez Bundesgerichtshof (federalny sąd najwyższy, Niemcy) służą rozstrzygnięciu przez Trybunał, po pierwsze, kwestii, czy art. 13 tego rozporządzenia znajduje zastosowanie w sytuacji, gdy wypłata dokonana w ramach egzekucji nakazu zapłaty wydanego przeciwko dłużnikowi (zwana dalej „zaskarżoną czynnością” lub „sporną czynnością”) nastąpiła po wszczęciu postępowania upadłościowego. Następnie Trybunał będzie musiał przesądzić, czy prawo właściwe dla zaskarżonej czynności (zwane dalej „lex causae”), w niniejszym przypadku prawo austriackie, reguluje również skutki prawne upływu czasu. W końcu niniejsze odesłanie prejudycjalne daje Trybunałowi okazję do sprecyzowania, czy przepisy dotyczące formy wymaganej - w świetle art. 13 rozporządzenia nr 1346/2000 - do wykonania przez zarządcę prawa zaskarżenia czynności wierzyciela, podlegają również lex causae.
Zanim przystąpię do wykładni art. 13 rozporządzenia nr 1346/2000, wydaje mi się użyteczne, by zbadać, w jakim stopniu art. 5 tego rozporządzenia ma zastosowanie do prawa zastawu uprawniającego do zajęcia egzekucyjnego, na podstawie którego dokonano w niniejszej sprawie egzekucji spornej kwoty.