Opinia rzecznika generalnego Mengozzi przedstawione w dniu 17 lipca 2014 r. - Mario Vital Pérez przeciwko Ayuntamiento de Oviedo. - Sprawa C-416/13., sygn. C-416/13

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

PAOLA MENGOZZIEGO

przedstawiona w dniu 17 lipca 2014 r.(1)

Sprawa C‑416/13

Mario Vital Pérez

przeciwko

Ayuntamiento de Oviedo

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Juzgado Contencioso‑Administrativo n° 4 de Oviedo (Hiszpania)]

Równe traktowanie w zakresie zatrudnienia i pracy - Zakaz dyskryminacji ze względu na wiek - Dyrektywa 2000/78/WE - Granica wieku wynosząca 30 lat dla uczestnictwa w konkursie w celu rekrutacji na stanowisko funkcjonariusza w korpusie lokalnej policji - Uzasadnienia

I -    Wprowadzenie

1.        Dyrektywa 2000/78/WE(2) (zwana dalej „dyrektywą”) ma na celu wyznaczenie ogólnych ram dla walki, w przedmiocie zatrudnienia i warunków pracy, z dyskryminacją ze względu na jedną z przyczyn określonych w jej art. 1. Celem tej regulacji jest realizacja zasady równego traktowania w państwach członkowskich.

2.        Wiek został zaliczony, zgodnie z brzmieniem art. 13 traktatu WE, do przyczyn dyskryminacji, o których mowa art. 1 dyrektywy(3), i jest de facto tą okolicznością, która stoi u podstaw największej liczby orzeczeń Trybunału w zakresie sporów sądowych dotyczących zastosowania omawianej dyrektywy. Uznany za zasadę ogólną prawa wspólnotowego w wyroku Mangold(4) zakaz dyskryminacji ze względu na wiek zawarty jest w art. 21 ust. 1 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, które to postanowienie stanowi kryterium odniesienia będące podstawą dla dokonywania wykładni przepisów dyrektywy.

        Rzeczona dyrektywa, chociaż sankcjonuje zakaz wszelkiej dyskryminacji w przedmiocie zatrudnienia mającej swoją przyczynę bezpośrednio lub pośrednio w wieku, przewiduje w swoim zastosowaniu pewną liczbę wyjątków, z których część jest wspólna dla innych przyczyn dyskryminacji przewidzianych w art. 1. Dotyczy to w szczególności art. 4 ust. 1 ‒ do którego odnosi się pierwsza część pytania prejudycjalnego będącego przedmiotem niniejszego postępowania - w oparciu o który państwa członkowskie mogą przewidzieć, w poszanowaniu określonych zasad, że odmienne traktowanie ze względu na cechy związane z jedną z przyczyn przewidzianych w dyrektywie nie stanowi dyskryminacji, w przypadku gdy ze względu na rodzaj działalności zawodowej lub warunki jej wykonywania dane cechy są istotnym i determinującym wymogiem wykonywania tej działalności zawodowej. Pozostałe wyjątki są natomiast specyficzne dla wieku jako przyczyny dyskryminacji. Artykuł 3 ust. 4 przewiduje, że państwa członkowskie mogą ustalić, iż w kwestii dyskryminacji ze względu na niepełnosprawność lub wiek dyrektywa nie znajduje zastosowania wobec sił zbrojnych, podczas gdy art. 6 ‒ do którego odnosi się druga część pytania prejudycjalnego będącego przedmiotem niniejszego postępowania - ustanawia system odstępstw, który, pod określonymi warunkami, pozwala na uzasadnienie nierównego traktowania opartego na przesłance wieku, mającego swoje źródło w działaniach państw członkowskich w zakresie polityki społecznej.