Orzeczenie
Opinia rzecznika generalnego Bot przedstawione w dniu 17 lipca 2014 r. - Mohamed M'Bodj przeciwko państwu belgijskiemu. - Sprawa C-542/13., sygn. C-542/13
OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO
YVES’A BOTA
przedstawiona w dniu 17 lipca 2014 r.(1)
Sprawa C‑542/13
Mohamed M’Bodj
przeciwko
Conseil des ministres
[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Cour constitutionnelle (Belgia)]
Wspólny europejski system azylowy - Dyrektywa 2004/83/WE - Minimalne normy dotyczące warunków, jakie muszą spełnić obywatele państw trzecich lub bezpaństwowcy, aby uzyskać status ochrony uzupełniającej - Niepełnosprawny obywatel państwa trzeciego posiadający zezwolenie na pobyt w państwie członkowskim w celach zdrowotnych - Objęcie zakresem stosowania dyrektywy 2004/83 - Artykuł 2 lit. e) - Definicja „osoby kwalifikującej się do otrzymania ochrony uzupełniającej” - Artykuł 15 lit. b) - Definicja pojęcia „poważnej krzywdy” - Rzeczywiste ryzyko niehumanitarnego lub poniżającego traktowania w chwili powrotu do państwa pochodzenia - Zakres ochrony międzynarodowej - Artykuły 28 i 29 - Świadczenia socjalne i medyczne - Równość traktowania
1. Czy cierpiąca na poważną chorobę osoba pochodząca z państwa trzeciego, która ponosi rzeczywiste ryzyko niehumanitarnego lub poniżającego traktowania w przypadku wydalenia do państwa swojego pochodzenia z powodu braku odpowiedniego leczenia w tym państwie, może być uważana za „osobę kwalifikującą się do otrzymania ochrony uzupełniającej” w rozumieniu art. 2 lit. e) dyrektywy 2004/83/WE(2)? W przypadku udzielenia na to pytanie odpowiedzi twierdzącej - czy państwa członkowskie są zobowiązane do przyznania zainteresowanemu tych samych świadczeń socjalnych i zdrowotnych co świadczenia przeznaczone dla obywateli tego państwa i uchodźców?
2. Takie w istocie pytania przedstawia Cour constitutionnelle (Belgia).
Pytania te powstają w ramach sporu dotyczącego wypłaty przez państwo belgijskie zasiłku dla osób niepełnosprawnych na rzecz M. M’Bodja, obywatela mauretańskiego. Po wydaniu zainteresowanemu zezwolenia na pobyt na swym terytorium ze względów medycznych państwo to odmówiło wypłacenia mu rzeczonego zasiłku ze względu na to, że jego otrzymywanie jest zastrzeżone, zgodnie ze znajdującym zastosowanie ustawodawstwem krajowym, dla obywateli Belgii, obywateli Unii Europejskiej, obywateli Algierii, Maroka i Tunezji oraz bezpaństwowców i uchodźców.