Opinia rzecznika generalnego Jääskinen przedstawione w dniu 17 lipca 2014 r. - Peter Schönberger przeciwko Parlamentowi Europejskiemu. - Sprawa C-261/13 P., sygn. C-261/13 P

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

NIILO JÄÄSKINENA

przedstawiona w dniu 17 lipca 2014 r.(1)

Sprawa C‑261/13 P

Peter Schönberger

przeciwko

Parlamentowi Europejskiemu

Odwołanie - Prawo składania petycji do Parlamentu Europejskiego - Artykuły 20 TFUE i 227 TFUE - Artykuł 44 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej - Brak kompetencji komisji petycji do rozstrzygania w przedmiocie podniesionych kwestii - Decyzja o nienadaniu petycji dalszego biegu - Skarga o stwierdzenie nieważności - Akt wywołujący wiążące skutki prawne mogące wpłynąć na sytuację prawną jednostki - Artykuł 263 TFUE

I -    Wprowadzenie

1.        Zgodnie ze sprawozdaniem komisji petycji Parlamentu Europejskiego (zwanej dalej: „komisją petycji”), „petycja jest sama w sobie ważnym instrumentem umożliwiającym jednostce oficjalne przedstawienie swojego stanowiska i spowodowanie, że interesujące ją zagadnienia staną się przedmiotem rozważań instytucji [Unii]. Stanowi ona zatem bezpośredni łącznik pomiędzy nami, wybranymi przedstawicielami, a tymi, których interesów zamierzamy bronić”(2). Jak wskazują statystyki komisji petycji, instrument ten rzeczywiście odniósł wielki sukces. W 2013 r. liczba petycji zarejestrowanych w tej komisji przekroczyła 3 000, co stanowi wzrost o ponad 45% w stosunku do roku 2012 i podwojenie w stosunku do roku 2011(3).

        W swoim odwołaniu P. Schönberger (zwany dalej: „wnoszącym odwołanie”) wnosi o uchylenie wyroku Sądu Unii Europejskiej Schönberger/Parlament (T‑186/11, EU:T:2013:111, zwanego dalej: „zaskarżonym wyrokiem”), odrzucającego jako niedopuszczalną jego skargę o stwierdzenie nieważności decyzji komisji petycji Parlamentu Europejskiego z dnia 25 stycznia 2011 r., zamykającej procedurę rozpatrywania petycji złożonej przez wnoszącego odwołanie w dniu 2 października 2010 r.() (zwanej dalej: „zaskarżoną decyzją”).