Opinia rzecznika generalnego Szpunar przedstawione w dniu 10 września 2014 r. - C. E. Franzen i inni przeciwko Raad van bestuur van de Sociale verzekeringsbank. - Sprawa C-382/13., sygn. C-382/13

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

MACIEJA SZPUNARA

przedstawiona w dniu 10 września 2014 r.(1)

Sprawa C‑382/13

C.E. Franzen,

H.D. Giesen,

F. van den Berg

przeciwko

Raad van bestuur van de Sociale verzekeringsbank

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Centrale Raad van Beroep (Niderlandy)]

Odesłanie prejudycjalne - Zabezpieczenie społeczne pracowników migrujących - Rozporządzenie (EWG) nr 1408/71 - Artykuł 13 ust. 2 i art. 17 - Praca dorywcza wykonywana w państwie członkowskim innym niż państwo zamieszkania - Właściwe ustawodawstwo - Odmowa przyznania zasiłku rodzinnego oraz obniżenie emerytury w państwie zamieszkania - Ograniczenie swobodnego przepływu pracowników

I -    Wstęp

1.        Czy osoba, która w pewnych okresach swojej kariery zawodowej, cały czas zamieszkując w Niderlandach, wykonywała w Niemczech działalność w niepełnym wymiarze tygodniowego lub miesięcznego czasu pracy na podstawie umów o pracę dorywczą (tzw. minijobs), objęta jest rozporządzeniem (EWG) nr 1408/71(2)? Czy wspomniane rozporządzenie sprzeciwia się wyłączeniu tej osoby z niderlandzkiego systemu emerytalnego, w sytuacji gdy osoba ta podlega niemieckiemu ustawodawstwu z zakresu zabezpieczenia społecznego? Czy przepisy tego rozporządzenia lub unormowania prawa pierwotnego dotyczące swobodnego przepływu pracowników stoją na przeszkodzie uregulowaniom niderlandzkim, na mocy których osoba taka jest wyłączona z niderlandzkiego systemu zabezpieczenia społecznego z tego tylko powodu, że podlega niemieckiemu ustawodawstwu z zakresu zabezpieczenia społecznego, mimo że utraciła prawo do zasiłku rodzinnego lub niemieckich świadczeń emerytalnych?

        Niniejsza sprawa daje zatem Trybunałowi możliwość przyjrzenia się wciąż delikatnej problematyce pracowników, w przypadku których skorzystanie z prawa do swobodnego przemieszczania się spowodowało albo utratę prawa do świadczeń z zabezpieczenia społecznego dostępnych w państwie zamieszkania, bez uzyskania prawa do tych świadczeń w państwie zatrudnienia, którego ustawodawstwo jedynie formalnie stosuje się do niepewnych form zatrudnienia, albo obniżenie ich emerytury do wysokości niższej niż wysokość odpowiadająca całemu okresowi aktywności zawodowej, ze względu na to, że okresy zatrudnienia przebyte w państwie członkowskim zamieszkania nie są sumowane z okresami aktywności zawodowej w państwie zatrudnienia().