Opinia rzecznika generalnego Jääskinen przedstawione w dniu 4 września 2014 r. - Sophia Marie Nicole Sanders przeciwko David Verhaegen (C-400/13) i Barbara Huber przeciwko Manfred Huber (C-408/13). - Sprawy połączone C-400/13 i C-408/13., sygn. C-400/13 i C-408/13

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

NIILA JÄÄSKINENA

przedstawiona w dniu 4 września 2014 r.(1)

Sprawy połączone C‑400/13 i C‑408/13

Sophia Marie Nicole Sanders,

reprezentowana przez Marianne Sanders,

przeciwko

Davidowi Verhaegenowi

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Amtsgericht Düsseldorf (Niemcy)]

oraz

Barbara Huber

przeciwko

Manfredowi Huberowi

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Amtsgericht Karlsruhe (Niemcy)]

Współpraca sądowa w sprawach cywilnych - Jurysdykcja w sprawach dotyczących zobowiązań alimentacyjnych - Artykuł 3 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 4/2009 - Powództwo przeciwko osobie, której miejsce zwykłego pobytu mieści się w innym państwie - Ustawodawstwo państwa członkowskiego przyznające w takim wypadku wyłączną właściwość sądowi pierwszej instancji położonemu w miejscowości będącej siedzibą sądu apelacyjnego, w którego okręgu osoba zamieszkująca w tym państwie członkowskim ma miejsce zwykłego pobytu - Zakaz takiej koncentracji jurysdykcji

I -    Wprowadzenie

1.        Wnioski o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożone w niniejszych sprawach połączonych przez Amtsgericht Düsseldorf (sąd rejonowy w Düsseldorfie, Niemcy) oraz przez Amtsgericht Karlsruhe (sąd rejonowy w Karlsruhe, Niemcy) dotyczą w istocie wykładni art. 3 lit. a) i b) rozporządzenia Rady (WE) nr 4/2009 z dnia 18 grudnia 2008 r. w sprawie jurysdykcji, prawa właściwego, uznawania i wykonywania orzeczeń oraz współpracy w zakresie zobowiązań alimentacyjnych(2).

        Artykuł 3 lit. a) i b) reguluje, pośród innych przepisów tego rozporządzenia, właściwość miejscową sądów państw członkowskich(), stanowiąc, że sprawuje ją sąd „zwykłego miejsca pobytu pozwanego” albo „zwykłego miejsca pobytu wierzyciela”, przy czym właściwość ta ma charakter przemienny, jako że powód ma prawo wyboru sądu, przed którym wytoczy powództwo.