Orzeczenie
Opinia rzecznika generalnego Sharpston przedstawione w dniu 12 czerwca 2014 r. - Nationale-Nederlanden Levensverzekering Mij NV przeciwko Hubertus Wilhelmus Van Leeuwen. - Sprawa C-51/13., sygn. C-51/13
OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO
ELEANOR SHARPSTON
przedstawiona w dniu 12 czerwca 2014 r.(1)
Sprawa C‑51/13
Nationale-Nederlanden Levensverzekering Mij NV
przeciwko
Hubertus Wilhelmusvan Leeuwen
[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym
złożony przez Rechtbank Rotterdam (Niderlandy)]
Ubezpieczenie na życie - Obowiązek udzielania informacji - Informacja na temat składki
1. Nationale-Nederlanden Levensverzekering Mij NV (zwana dalej „Nationale-Nederlanden” lub „ubezpieczycielem”) oraz H. van Leeuwen zawarli umowę ubezpieczenia na życie (zwaną dalej „umową ubezpieczenia na życie”), która została podpisana w dniu 29 lutego 2000 r., ale datę początku jej obowiązywania określono na dzień 1 maja 1999 r. W umowie tej H. van Leeuwen występował w charakterze ubezpieczającego i ubezpieczonego. Umowa ubezpieczenia na życie przewidywała, że składka jest przeznaczana na cele ubezpieczeniowe i inwestycyjne. Wielkość części składki przeznaczanej na cele inwestycyjne uzależniona jest od innych celów, na które składka jest wykorzystywana, związanych z pokryciem kosztów i ryzyka ubezpieczeniowego. Wartość udziałów w funduszach inwestycyjnych ma z kolei wpływ na świadczenie należne z tytułu tej umowy. Powstały spór dotyczy kwestii, czy przed zawarciem umowy ubezpieczenia na życie H. van Leeuwen otrzymał wystarczające informacje na temat owych innych celów przeznaczenia składki oraz części, w jakiej jest inwestowana. W tym kontekście zwrócono się do Trybunału z wnioskiem o dokonanie wykładni art. 31 dyrektywy Rady 92/96/EWG (zwanej dalej „trzecią dyrektywą w sprawie ubezpieczeń na życie”)(2), która obowiązywała w czasie, gdy zawarta została omawiana umowa ubezpieczenia na życie.
Unijne dyrektywy dotyczące ubezpieczeń na życie
Druga dyrektywa w sprawie ubezpieczeń na życie