Opinia rzecznika generalnego - 12 grudnia 2013 r. - Pohotovosť - Sprawa C-470/12

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

NILSA WAHLA

przedstawiona w dniu 12 grudnia 2013 r.(1)

Sprawa C‑470/12

Pohotovosť s.r.o.

przeciwko

Miroslavowi Vašucie

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Okresný súd Svidník (Słowacja)]

Nieuczciwe warunki w umowach konsumenckich - Egzekucja wyroku sądu polubownego - Prawo stowarzyszenia ochrony konsumentów do przystąpienia do postępowania w charakterze interwenienta - Odesłanie prejudycjalne - „Wycofanie” przez skarżącego w postępowaniu głównym wniosku o przeprowadzenie egzekucji - Podtrzymanie tego wniosku przez sąd odsyłający - Właściwość Trybunału

1.        We wniosku o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym Okresný súd Svidník (sąd rejonowy w Svidníku) (Słowacja) zwraca się o dokonanie wykładni przepisów dyrektywy 93/13/EWG(2) w związku z art. 38 i 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej(3) w celu ustalenia, czy stowarzyszeniom ochrony konsumentów musi, ze względu na dążenie do zapewnienia wysokiego poziomu ochrony konsumentów przewidzianego w prawie Unii, przysługiwać prawo do przystąpienia w charakterze interwenienta do postępowania w przedmiocie egzekucji wyroku sądu polubownego.

2.        Oprócz problemu stanowiącego istotę sprawy, który został formalnie przedłożony Trybunałowi, powstaje również pytanie, czy Trybunał jest właściwy do jego rozstrzygnięcia. Mając bowiem na uwadze przebieg postępowania głównego przed sądami krajowymi, a także wycofanie się strony skarżącej i, w związku z tym, prawdopodobne rozstrzygnięcie sporu leżącego u podstaw wniosku o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym, należy na wstępie ustalić, czy Trybunał powinien wydać jeszcze orzeczenie w tej sprawie, zważywszy na to, że sąd odsyłający dotychczas nie wycofał formalnie tego wniosku.

        Pomimo wątpliwości, które można zasadnie żywić co do tego, czy nadal konieczne jest wydanie rozstrzygnięcia w przedmiotowej sprawie, i pomimo ograniczonej ilości informacji przekazanych przez sąd odsyłający, uważam, że duch współpracy, który powinien leżeć u podstaw postępowania w sprawie odesłania prejudycjalnego, powinien ostatecznie skłonić Trybunał do uznania się za właściwy do rozpatrzenia tej sprawy. Co do istoty sprawy uważam zaś, że w obecnym stanie prawa Unii skuteczności ochrony konsumentów nie zagraża ani przepis prawa krajowego, który nie pozwala stowarzyszeniu ochrony konsumentów na przystąpienie w charakterze interwenienta do postępowania w przedmiocie egzekucji wyroku sądu polubownego, ani przepis prawa krajowego, który taką możliwość dopuszcza.