Opinia rzecznika generalnego - 28 listopada 2013 r. - OHMI / National Lottery Commission - Sprawa C-530/12 P

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

YVES’A BOTA

przedstawiona w dniu 28 listopada 2013 r.(1)

Sprawa C‑530/12 P

Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (OHIM)

przeciwko

National Lottery Commission

Odwołanie - Wspólnotowy znak towarowy - Rozporządzenie (WE) nr 207/2009 - Artykuł 53 ust. 2 lit. c) - Wspólnotowy znak towarowy - Wniosek o unieważnienie z uwagi na wcześniejsze prawo autorskie przysługujące na mocy przepisów krajowych - Znajomość i wykładnia prawa krajowego - Kognicja sądu Unii

1.        Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (OHIM) wnosi w odwołaniu o uchylenie wyroku Sądu Unii Europejskiej z dnia 13 września 2012 r. w sprawie National Lottery Commission przeciwko OHIM - Mediatek Italia i De Gregorio (Przedstawienie ręki)(2), w którym Sąd uwzględnił skargę wniesioną przez National Lottery Commission(3) mającą na celu stwierdzenie nieważności decyzji Pierwszej Izby Odwoławczej OHIM z dnia 9 czerwca 2010 r.(4). wydanej w postępowaniu w sprawie unieważnienia prawa do znaku pomiędzy Mediatek Italia Srl i G. De Gregoriem(5) z jednej strony a NLC z drugiej strony.

2.        W niniejszej sprawie Trybunał będzie miał sposobność, aby określić miejsce prawa krajowego w porządku prawnym Unii Europejskiej oraz aby ustalić wytyczne w zakresie sprawowanej przez sąd Unii kontroli co do treści i wykładni tego prawa w ramach sporu dotyczącego wspólnotowego znaku towarowego.

3.        Pierwszy zarzut odwołania dotyczy w szczególności zagadnienia, czy Sąd rozpoznający skargę na decyzję izby odwoławczej OHIM może z urzędu badać treść obowiązującego prawa krajowego, na które powołuje się strona żądająca unieważnienia wspólnotowego znaku towarowego z uwagi na wcześniej nabyte prawo chronione na mocy wspomnianego prawa krajowego.

        W niniejszej opinii zaprezentuję w tym względzie stanowisko, zgodnie z którym sprawowanie pełnej kontroli zgodności z prawem spoczywającej na Sądzie zakłada, że może on rozstrzygnąć spór w sposób zgodny z obowiązującym prawem krajowym i że w tym celu może badać, w razie potrzeby z urzędu, treść, przesłanki stosowania i zakres przepisów prawa krajowego powoływanych przez strony na poparcie ich żądań.