Opinia rzecznika generalnego - 26 listopada 2013 r. - Timmel - Sprawa C-359/12

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

ELEANOR SHARPSTON

przedstawiona w dniu 26 listopada 2013 r. (1)

Sprawa C‑359/12

Michael Timmel

przeciwko

Aviso Zeta AG

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Handelsgericht Wien (Austria)]

Dyrektywa 2003/71/WE oraz rozporządzenie (WE) nr 809/2004 - Prospekt emisyjny podstawowy - Suplementy do prospektu emisyjnego - Ostateczne warunki - Publikacja prospektu emisyjnego w formie elektronicznej

1.        Zgodnie z dyrektywą w sprawie prospektu emisyjnego (2) w przypadku gdy papiery wartościowe są przedmiotem oferty publicznej, należy sporządzić „prospekt emisyjny”(3) zawierający informacje niezbędne w celu umożliwienia inwestorom dokonywania świadomej oceny sytuacji finansowej emitenta oraz wszelkich praw związanych z takimi papierami wartościowymi. (4) Dyrektywa określa ramy prawne, natomiast rozporządzenie wykonawcze(5) precyzuje szczegółowe zasady dotyczące treści i formy, w jakich te informacje należy przedstawić w prospekcie emisyjnym. Przepisy regulujące sporządzenie prospektu emisyjnego są o tyle paradoksalne, że pewne „wymagane informacje” muszą znajdować się w każdym prospekcie, jednakże rozporządzenie wykonawcze stanowi, że takie informacje (pomimo, że są „wymagane”) można pominąć, jeżeli nie są one znane w chwili zatwierdzania prospektu emisyjnego podstawowego i mogą zostać ustalone jedynie w momencie przedmiotowej emisji. (6) Można zatem przyjąć, że obecnie rozpatrywana kwestia rodzi kuriozalne pytanie - na ile wymagane są „informacje wymagane”?

        W postępowaniu głównym M. Timmel stwierdza, że niektóre informacje dotyczące papierów wartościowych, na które dokonał subskrypcji, przy czym publikacja tych informacji co do zasady jest wymagana, nie zostały zawarte w prospekcie emisyjnym podstawowym. Ponadto informacje te nie znalazły się w suplemencie do prospektu podstawowego, lecz zamiast tego zostały umieszczone w osobnym dokumencie znanym jako „ostateczne warunki”, który nie został przekazany właściwym organom odpowiednich państw członkowskich do zatwierdzenia, zgodnie z przepisami prawa krajowego wdrażającymi dyrektywę w sprawie prospektu emisyjnego. Następnie M. Timmel wszczął postępowanie sądowe podnosząc, że prospekt emisyjny nie został prawidłowo opublikowany i dlatego on miał prawo odstąpić od umowy nabycia rzeczonych papierów wartościowych. W tym kontekście Handelsgericht Wien (sąd gospodarczy w Wiedniu) zmierza do uzyskania wskazówek dotyczących interpretacji dyrektywy w sprawie prospektu emisyjnego i rozporządzenia wykonawczego do tej dyrektywy. Zasadniczo sąd odsyłający zadaje następujące pytanie: kiedy emitent papierów wartościowych objętych publiczną ofertą musi opublikować suplement do prospektu emisyjnego podstawowego, a także - jak wygląda prawidłowa publikacja prospektu emisyjnego podstawowego w formie elektronicznej?