Opinia rzecznika generalnego - 21 listopada 2013 r. - Francja przeciwko Komisji - Sprawa C-559/12 P

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

M. NIILO JÄÄSKINEN

przedstawiona w dniu 21 listopada 2013 r.(1)

Sprawa C‑559/12 P

Republika Francuska

przeciwko

Komisji Europejskiej

Odwołanie - La Poste - Przedsiębiorstwo publiczne mające odrębną osobowość prawną - Istnienie pomocy państwa - Dorozumiana, nieograniczona gwarancja państwa - Pojęcie korzyści - Ciężar i wymagany standard dowodu

I -    Wprowadzenie

1.        Republika Francuska wnosi w odwołaniu o uchylenie wyroku Sądu z dnia 20 września 2012 r. wydanego w sprawie T‑154/10 Francja przeciwko Komisji, dotychczas nieopublikowanego w Zbiorze (zwanego dalej „zaskarżonym wyrokiem”), w którym Sąd oddalił jej skargę na decyzję Komisji 2010/605/UE z dnia 26 stycznia 2010 r. w sprawie pomocy państwa C 56/07 (ex E 15/05) przyznanej przez Francję na rzecz przedsiębiorstwa La Poste (zwaną dalej „sporną decyzją”)(2).

2.        Ogólnie niniejsza skarga wymaga moim zdaniem analizy trzech ważnych kwestii. W pierwszej kolejności kwestii pojęcia dorozumianej i nieograniczonej gwarancji państwa, z której korzystała La Poste(3) i która została uznana przez Komisję, w spornej decyzji, za pomoc państwa niezgodną ze wspólnym rynkiem w rozumieniu art. 107 TFUE; w drugiej kolejności kwestii ciężaru i wymaganego standardu dowodu w celu ustalenia istnienia takiej gwarancji i, po trzecie, kwestii czy i ewentualnie w jaki sposób Komisja powinna wykazać istnienie korzyści wynikającej z dorozumianej gwarancji przyznanej przez państwo.

        Należy podkreślić, że specyfika niniejszej sprawy wynika przede wszystkim z dorozumianego charakteru danego stanu faktycznego, co sprawia, że stosowanie konstytutywnych kryteriów pojęcia pomocy państwa jest szczególnie złożone. W tym względzie na początku pragnę zauważyć, że aspekty, które moim zdaniem są podstawowe dla szczegółowego badania akt sprawy, nie zostały zakwestionowane lub przynajmniej przywołane w wystarczający sposób w ramach niniejszego odwołania. Jest tak w przypadku samego pojęcia dorozumianej nieograniczonej gwarancji w prawie unijnym, które nie wydaje mi się ostatecznie spełnione. Jest tak również w przypadku ewentualnego związku między spornym systemem EPIC a pojęciem świadczenia usług w ogólnym interesie gospodarczym, które zostało poruszone tylko z bardzo ograniczonego punktu widzenia.