Opinia rzecznika generalnego - 14 listopada 2013 r. - Sprawa C-351/12

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

ELEANOR SHARPSTON

przedstawiona w dniu 14 listopada 2013 r.(1)

Sprawa C‑351/12

Ochranný svaz autorský pro práva k dílům hudebním, o.s. (OSA)

przeciwko

Léčebné lázně Mariánské Lázně, a.s.

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Krajský soud v Plzni (Republika Czeska)]

Prawa autorskie i pokrewne w społeczeństwie informacyjnym -Dyrektywa 2001/29/WE - Definicja „publicznego udostępniania” - Udostępnianie za pośrednictwem odbiorników radiowych lub telewizyjnych do sypialni w zakładzie uzdrowiskowym - Bezpośredni skutek - Swoboda świadczenia usług - Prawa wyłączne przyznane organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi w państwie członkowskim

1.        Odbiorniki radiowe i telewizyjne w sypialniach w oferującym zakwaterowanie uzdrowiskowym ośrodku zdrowotnym w Republice Czeskiej zapewniają dostęp do transmitowanych utworów. Zgodnie z dyrektywą 2001/29(2) podmioty praw autorskich do takich utworów mają wyłączne prawo do zezwalania na ich „publiczne udostępnianie” i mogą dochodzić za to opłat. Organizacja zbiorowego zarządzania prawami autorskimi posiadająca wyłączne prawa do zawierania umów licencyjnych i pobierania opłat w imieniu autorów utworów muzycznych w Republice Czeskiej dochodzi opłat za takie publiczne udostępnianie przez dany zakład. Zakład ten sprzeciwia się temu, podnosząc, że przedmiotowa usługa nie jest „publicznym udostępnianiem” oraz że terytorialny monopol czeskiej organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi narusza wynikające z przepisów Unii o swobodzie świadczenia usług prawo zakładu do zawarcia umowy licencyjnej z organizacją zbiorowego zarządzania prawami autorskimi w innym państwie członkowskim - który to problem jest pogłębiany przez nadużywanie przez organizację czeską jej pozycji dominującej w kraju poprzez nakładanie nadmiernych opłat.

        Krajský soud v Plzni (sąd okręgowy w Pilznie) chciałby ustalić: czy rozpatrywana usługa stanowi „publiczne udostępnianie” w rozumieniu dyrektywy 2001/29; czy właściwe przepisy tej dyrektywy są wystarczająco precyzyjne i bezwarunkowe, aby powoływać się na nie w sporze pomiędzy podmiotami indywidualnymi; a także, czy prawo Unii zakazuje państwu członkowskiemu przyznawania pojedynczej organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi praw wyłącznych na swoim terytorium.