Opinia rzecznika generalnego - 7 listopada 2013 r. - Komisja przeciwko Litwie - Sprawa C-61/12

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

NIILA JÄÄSKINENA

przedstawiona w dniu 7 listopada 2013 r.(1)

Sprawa C‑639/11

Komisja Europejska

przeciwko

Rzeczpospolitej Polskiej

Sprawa C‑61/12

Komisja Europejska

przeciwko

Republice Litewskiej

Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego - Artykuł 2a dyrektywy 70/311/EWG - Artykuł 4 ust. 3 dyrektywy 2007/46/WE - Artykuły 34 TFUE i 36 TFUE - Swobodny przepływ towarów - Ograniczenia - Środki o skutku równoważnym - Przepisy państwa członkowskiego, w którym obowiązuje ruch prawostronny, zakazujące rejestracji nowych lub uprzednio zarejestrowanych w innym państwie członkowskim samochodów osobowych przystosowanych do ruchu lewostronnego - Dopuszczalność wymogu, wedle którego układ kierowniczy powinien być umieszczony po lewej stronie pojazdu

I -    Wprowadzenie

1.        Zarówno w Polsce, jak i na Litwie rejestracja pojazdów silnikowych, w których układ kierowniczy jest umieszczony po prawej stronie, jest zabroniona lub uzależniona od przełożenia owego układu na lewą stronę pojazdu, niezależnie od tego, czy pojazdy te są nowe lub czy były poprzednio zarejestrowane w innych państwach członkowskich.

2.        Do Trybunału wpłynęły dwie skargi w przedmiocie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego, w których Komisja Europejska żąda stwierdzenia, że stosując tego rodzaju przepisy - odpowiednio - Rzeczpospolita Polska oraz Republika Litewska uchybiły zobowiązaniom ciążącym na nich na podstawie art. 2a dyrektywy 70/311/EWG w sprawie układów kierowniczych pojazdów silnikowych(2) oraz art. 4 ust. 3 dyrektywy 2007/46/WE ustanawiającej ramy dla homologacji tego rodzaju pojazdów(3) w zakresie dotyczącym nowych samochodów osobowych, oraz na podstawie art. 34 TFUE w zakresie dotyczącym samochodów osobowych uprzednio już zarejestrowanych na terytorium innego państwa członkowskiego.

        Strony pozwane zdecydowanie kwestionują przedstawione im zarzuty. Rzeczpospolita Polska podnosi, że sporne środki krajowe są zgodne z dyrektywą ramową i z dyrektywą 70/311, natomiast Republika Litewska twierdzi, że nie są one w ogóle objęte przedmiotowym zakresem zastosowania owych dyrektyw. Jedynie Rzeczpospolita Polska twierdzi, że tego rodzaju środki nie stanowią przeszkody w swobodnym przepływie towarów, zakazanej na mocy art. 34 TFUE. Obydwa państwa uważają, że w każdym razie owe środki powinny być dopuszczone w oparciu o art. 36 TFUE, jako że są uzasadnione nadrzędnymi względami interesu ogólnego związanymi z bezpieczeństwem drogowym. Komisja nie kwestionuje twierdzenia, że ów cel może uzasadnić tego rodzaju przeszkodę, uważa jednak, że sporne przepisy nie nadają się do osiągnięcia owego celu, a ponadto nie są również proporcjonalne.