Opinia rzecznika generalnego - 26 września 2013 r. - Klinikum Dortmund - Sprawa C-366/12

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

ELEANOR SHARPSTON

przedstawiona w dniu 26 września 2013 r.(1)

Sprawa C-366/12

Finanzamt Dortmund-West

przeciwko

Klinikum Dortmund gGmbH

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Bundesfinanzhof (Niemcy)]

Podatek VAT - Podawanie leków cytostatycznych pacjentom leczonym ambulatoryjnie - Wyłączenie dotyczące opieki szpitalnej i medycznej oraz działalności towarzyszącej - Kwestia, czy „działalność towarzysząca” musi oznaczać usługi - Kwestia, czy muszą one być świadczone przez osobę świadczącą opiekę szpitalną lub medyczną - Kwestia, czy mogą podlegać zwolnieniu, jeżeli są działalnością towarzyszącą opiece medycznej świadczoną przez podmiot inny niż szpital lub podobna placówka

1.        Prawo Unii Europejskiej przewiduje zwolnienie z podatku od wartości dodanej (zwanego dalej „podatkiem VAT”) z jednej strony „opiek[i] szpitaln[ej] i medyczn[ej], jak również działalnoś[ci] jej towarzysząc[ej], wykonywan[ej] przez instytucje zarządzane według prawa publicznego” lub na warunkach porównywalnych „przez szpitale, ośrodki medyczne i diagnostyczne i inne oficjalnie uznane placówki o podobnym charakterze” oraz, z drugiej strony, „świadczen[ia] opieki medycznej w ramach wykonywania zawodów medycznych i paramedycznych”.

2.        Występując z wnioskiem o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym w niniejszej sprawie niemiecki Bundesfinanzhof (federalny najwyższy sąd finansowy) dąży do ustalenia, jak stosować te wyłączenia w przypadku, gdy leki stosowane w chemioterapii wydawane są w aptece szpitalnej i podawane w ramach leczenia ambulatoryjnego prowadzonego na terenie szpitala, ale przez lekarzy działających w ramach praktyki prywatnej.

 Stosowne przepisy prawa Unii

3.        Sprawa w postępowaniu głównym dotyczy lat podatkowych 2005 i 2006, gdy w Unii Europejskiej obowiązywała szósta dyrektywa(2).

        Zgodnie z art. 2 ust. 1 szóstej dyrektywy opodatkowaniu podatkiem VAT podlegała „dostawa towarów lub usług świadczona odpłatnie na terytorium kraju przez podatnika, który jako taki występuje”. Zgodnie z, odpowiednio, art. 5 ust. 1 i art. 6 ust. 1, dostawa towarów oznaczała „przeniesienie prawa do rozporządzania dobrami materialnymi jako właściciel”, a świadczenie usług oznaczało „każdą transakcję niestanowiącą dostawy towarów w rozumieniu art. 5”().