Opinia rzecznika generalnego - 19 września 2013 r. - Commission / Siemens Österreich e.a. - Sprawy połączone P, C-232/11 P, C-233/11 P

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

PAOLA MENGOZZIEGO

przedstawiona w dniu 19 września 2013 r.(1)

Sprawy połączone C‑231/11 P, C‑232/11 P i C‑233/11 P

Komisja Europejska

przeciwko

Siemens Österreich i inni (C-231/11 P)

Siemens Transmission & Distribution Ltd (C-232/11 P)

Siemens Transmission & Distribution SA i

i

Nuova Magrini Galileo SpA (C-233/11 P)

przeciwko

Komisji Europejskiej

Odwołanie - Konkurencja - Porozumienia, decyzje i uzgodnione praktyki - Rynek projektów dotyczących rozdzielnic z izolacją gazową - Odpowiedzialność solidarna za zapłatę grzywny - Zakres kompetencji Komisji i sądów krajowych - Pojęcie przedsiębiorstwa - Zasady odpowiedzialności osobistej i indywidualizacji kar i sankcji - Nieograniczone prawo orzekania Sądu - Zasada „ne ultra petita” - Zasada kontradyktoryjności - Zasada indywidualnego charakteru kar i sankcji - Zasada równego traktowania - Zasady proporcjonalności i kontradyktoryjności

1.        Celem wszystkich trzech odwołań będących przedmiotem niniejszego postępowania w sprawach połączonych jest częściowe uchylenie wyroku Sądu z dnia 3 marca 2011 r. w sprawie Siemens AG Österreich i in. przeciwko Komisji(2) (zwanego dalej „zaskarżonym wyrokiem”). W wyroku tym Sąd częściowo uchylił, a następnie zmienił decyzję Komisji C (2006) 6762 wersja ostateczna(3) (zwaną dalej „sporną decyzją”), na podstawie której instytucja ta stwierdziła, że w sektorze rozdzielnic z izolacją gazową („gas insulated switch gear”, zwanych dalej „GIS”)(4) istnieje porozumienie antykonkurencyjne, i wymierzyła kary przedsiębiorstwom uczestniczącym w porozumieniu.

        W pierwszym odwołaniu wniesionym przez Komisję w sprawie C‑231/11 P podniesiono istotny problem prawny, którego rozwiązanie, po pierwsze, może mieć wpływ na równowagę instytucjonalną między organami Unii i państwami członkowskimi, ponieważ dotyczy odpowiednich obszarów kompetencji Komisji i sądów krajowych, a po drugie, może mieć znaczący wpływ na praktyczne zastosowanie przepisów Unii z zakresu konkurencji przez Komisję. W szczególności w swoim odwołaniu Komisja kwestionuje wyrok Sądu w zakresie, w jakim w sytuacji gdy rzeczona instytucja wymierza kary kilku osobom solidarnie za naruszenie reguł konkurencji, wyrok ten przyznaje jej kompetencję i zobowiązuje do ustalenia wewnętrznych stosunków między dłużnikami wymierzonej przez nią grzywny (czyli tzw. stosunków solidarności wewnętrznej()), a zatem do określenia dla każdego solidarnie ukaranego podmiotu odpowiedniego udziału w kwocie grzywny, do zapłacenia którego podmiot ten będzie zobowiązany().