Orzeczenie
Opinia rzecznika generalnego - 11 lipca 2013 r. - Sprawa C-391/12
OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO
MELCHIORA WATHELETA
przedstawiona w dniu 11 lipca 2013 r.(1)
Sprawa C‑391/12
RLvS Verlagsgesellschaft mbH
przeciwko
Stuttgarter Wochenblatt GmbH
[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Bundesgerichtshof (Niemcy)]
Ochrona konsumentów - Nieuczciwe praktyki handlowe - Wprowadzające w błąd pominięcia w artykułach sponsorowanych - Przepisy prawa krajowego zakazujące odpłatnych publikacji bez zamieszczenia wzmianki „ogłoszenie” („Anzeige”)
I - Wprowadzenie
1. W swym wniosku o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym Bundesgerichtshof (Niemcy) zwraca się do Trybunału o dokonanie wykładni art. 7 dyrektywy 2005/29/WE(2) oraz pkt 11 załącznika I do tej dyrektywy.
2. Rzeczony wniosek został przedstawiony Trybunałowi w dniu 22 sierpnia 2012 r. w ramach sporu pomiędzy RLvS Verlagesgesellschaft mbH (zwaną dalej „RLvS”) a Stuttgarter Wochenblatt GmbH (zwaną dalej „Stuttgarter Wochenblatt”) dotyczącego możliwości zakazania RLvS, na podstawie § 10 Landespressegesetz Baden-Württemberg (ustawy kraju związkowego Badenii-Wirtembergii prawo prasowe) z dnia 14 stycznia 1964 r. (zwanej dalej „regionalnym prawem prasowym”), zamieszczania lub zamawiania odpłatnych publikacji prasowych nie zawierających wzmianki „ogłoszenie” („Anzeige”).
3. Przedstawione Trybunałowi pytanie dotyczy zakresu harmonizacji dokonanej dyrektywą o nieuczciwych praktykach handlowych, a także tego, czy państwa członkowskie, mogą stanowić przepisy surowsze niż przepisy przewidziane prawem Unii, chcąc zapewnić wyższy stopień ochrony konsumentów lub kierując się innym względem interesu ogólnego na przykład takim, jak ochrona praw podstawowych. W tym wypadku, zdaniem rządu niemieckiego, miałoby chodzić o ochronę wolności i pluralizmu mediów (ustanowionych w art. 11 ust. 2 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej).
II - Ramy prawne
A - Prawo Unii
Zgodnie z art. 2 lit. d) dyrektywy o nieuczciwych praktykach handlowych „praktyki handlowe stosowane przez przedsiębiorstwa wobec konsumentów” oznaczają „każde działanie przedsiębiorcy, jego zaniechanie, sposób postępowania, oświadczenie lub komunikat handlowy, w tym reklamę i marketing, bezpośrednio związane z promocją, sprzedażą lub dostawą produktu do konsumentów”.