Opinia rzecznika generalnego - 4 lipca 2013 r. - BKK Mobil Oil - Sprawa C-59/12

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

YVES’A BOTA

przedstawiona w dniu 4 lipca 2013 r.(1)

Sprawa C‑59/12

BKK Mobil Oil Körperschaft des öffentlichen Rechts

przeciwko

Zentrale zur Bekämpfung unlauteren Wettbewerbs eV

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Bundesgerichtshof (Niemcy)]

Ochrona konsumentów - Nieuczciwe praktyki handlowe - Dyrektywa 2005/29/WE - Podmiotowy zakres stosowania - Informacje wprowadzające w błąd rozpowszechniane przez kasę chorych ustanowioną w formie podmiotu prawa publicznego - Pojęcie „przedsiębiorcy”

1.        Przez niniejsze pytanie prejudycjalne Bundesgerichtshof (federalny trybunał sprawiedliwości, Niemcy) zwraca się do Trybunału o wykładnię pojęcia „przedsiębiorcy” w rozumieniu dyrektywy 2005/29/WE(2) dotyczącej nieuczciwych praktyk handlowych, a tym samym o ustalenie w sposób ścisły zakresu zastosowania ustanowionych w niej zasad. W szczególności chodzi o pytanie, czy wprowadzająca w błąd reklama, którą rozpowszechnia podmiot prawa publicznego odpowiedzialny za wykonywanie zadań w interesie ogólnym, jakim jest kasa chorych, może stanowić nieuczciwą praktykę handlową, jakiej dopuszcza się przedsiębiorca wobec konsumentów, a tym samym praktykę zakazaną przez państwa członkowskie.

2.        Pytanie to wpisuje się w ramy sporu pomiędzy BKK Mobil Oil Körperschaft des öffentlichen Rechts (korporacją prawa publicznego, zwaną dalej „BKK”), niemiecką kasą chorych, a Zentrale zur Bekämpfung des unlauteren Wettbewerbs eV (stowarzyszeniem zwalczającym nieuczciwą konkurencję, zwanym dalej „Wettbewerbszentrale”), dotyczącego reklamy kierowanej przez BKK do jej członków i ocenianej jako wprowadzająca w błąd.

        Jasno widać, gdzie leży sedno odpowiedzi na pytanie postawione przez sąd odsyłający. Rzecz w ustaleniu w sposób ścisły zakresu zastosowania dyrektywy, a w szczególności w określeniu praktycznego znaczenia, jaki prawodawca unijny pragnął nadać pojęciu przedsiębiorcy lub przedsiębiorstwa (używa on zamiennie jednego lub drugiego z tych pojęć). Cel jest prosty, gdyż chodzi o zagwarantowanie wysokiego poziomu ochrony konsumentów zgodnie z celem, o którym mowa w art. 169 TFUE, poprzez zwalczanie w sposób efektywny i spójny nieuczciwych praktyk handlowych, o których mowa w dyrektywie, a w szczególności przez zapobieżenie temu, by pod pretekstem reżimu prawnego danego podmiotu konsument został pozbawiony ochrony.