Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Opinia rzecznika generalnego - 13 czerwca 2013 r. - CHS Tour Services - Sprawa C-435/11

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

NILSA WAHLA

przedstawiona w dniu 13 czerwca 2013 r.(1)

Sprawa C‑435/11

CHS Tour Services GmbH

przeciwko

Team4 Travel GmbH

[Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Oberster Gerichtshof (Austria)]

Dyrektywa 2005/29/WE - Nieuczciwe praktyki handlowe - Praktyki wprowadzające w błąd - Obowiązek staranności zawodowej - Broszura zawierająca błędne informacje o wyłączności





1.        Jeżeli praktyka handlowa okazuje się wprowadzać w błąd konsumentów, czy ma znaczenie fakt, czy przedsiębiorca zrobił, co mógł, by temu zapobiec? Jest to pytanie, z którym Oberster Gerichtshof (austriacki sąd najwyższy) zwraca się do Trybunału.

I -    Ramy prawne

2.        Artykuł 5 dyrektywy 2005/29/WE (zwanej dalej „dyrektywą”)(2) stanowi:

„1.      Nieuczciwe praktyki handlowe są zabronione.

2.      Praktyka handlowa jest nieuczciwa, jeżeli:

a)       jest sprzeczna z wymogami staranności zawodowej;

i

b)       w sposób istotny zniekształca lub może w sposób istotny zniekształcić zachowanie gospodarcze względem produktu przeciętnego konsumenta, do którego dociera bądź do którego jest skierowana, lub przeciętnego członka grupy konsumentów, jeżeli praktyka handlowa skierowana jest do określonej grupy konsumentów.

[…]

4.      Za nieuczciwe uznaje się w szczególności praktyki handlowe, które:

a)       wprowadzają w błąd w rozumieniu art. 6 i 7,

lub

b)       są agresywne w rozumieniu art. 8 i 9.

5.      Załącznik I zawiera wykaz praktyk handlowych, które uznaje się za nieuczciwe w każdych okolicznościach. Wykaz ten obowiązuje jednolicie we wszystkich państwach członkowskich i może zostać zmodyfikowany wyłącznie poprzez zmianę niniejszej dyrektywy”.

3.        Artykuły 6 i 7 dyrektywy dotyczą praktyk handlowych wprowadzających w błąd, podczas gdy art. 8 i 9 dotyczą agresywnych praktyk handlowych. Artykuł 6 stanowi:

„1.      Praktykę handlową uznaje się za wprowadzającą w błąd, jeżeli zawiera ona fałszywe informacje i w związku z tym jest niezgodna z prawdą lub w jakikolwiek sposób, w tym poprzez wszystkie okoliczności jej prezentacji, wprowadza lub może wprowadzić w błąd przeciętnego konsumenta, nawet jeżeli informacje te w odniesieniu do jednego lub większej liczby wymienionych niżej elementów są zgodne z rzeczywistością, i która w każdym przypadku powoduje lub może spowodować podjęcie przez konsumenta decyzji dotyczącej transakcji, której inaczej by nie podjął:

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00