Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Opinia rzecznika generalnego - 30 maja 2013 r. - Komisja przeciwko Hiszpanii - Sprawa C-151/12

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

JULIANE KOKOTT

przedstawiona w dniu 30 maja 2013 r.(1)

Sprawa C‑151/12

Komisja Europejska

przeciwko

Królestwu Hiszpanii

Dyrektywa 2000/60/WE - Polityka wodna Unii - Klasyfikacja i opis stanu ekologicznego wód powierzchniowych - Zlewnie na terytoriach wspólnot autonomicznych - Kompetencje ustawodawcze hiszpańskich centralnych władz państwowych - Przepisy obowiązujące w Katalonii





I -    Wprowadzenie

1.        Komisja wnosi o stwierdzenie, że Królestwo Hiszpanii w związku z jego zlewniami wewnątrzwspólnotowymi naruszyło zobowiązania, które ciążą na nim na mocy art. 4 ust. 8, art. 7 ust. 2, art. 10 ust. 1 i 2 oraz pkt 1.3 i 1.4. załącznika V do dyrektywy 2000/60/WE. (2)

2.        Zlewnia oznacza zgodnie z art. 2 akapit trzynasty dyrektywy 2000/60/WE obszar lądu, z którego wszystkie spływy powierzchniowe odprowadzane są poprzez system strumieni, rzek i, gdzie stosowne, jezior, do określonego punktu w biegu cieku (zwykle do jeziora lub zbiegu rzek).

3.        W przypadku hiszpańskich zlewni wewnątrzwspólnotowych wszystkie te wody znajdują się na terytorium jednej wspólnoty autonomicznej. O ile wiadomo, kompetencje ustawodawcze w zakresie transpozycji dyrektywy 2000/60/WE w odniesieniu do tych obszarów należą do danych wspólnot autonomicznych.

4.        Natomiast zgodnie z art. 149 ust. 1 pkt 22 hiszpańskiej konstytucji centralne władze państwowe posiadają wyłączną kompetencję w zakresie ustawodawstwa, ustalania zasad i koncesjonowania korzystania z zasobów wód i użytkowania wód, jeżeli wody przepływają przez więcej niż jedną wspólnotę autonomiczną. Dotyczy to w szczególności tak zwanych „zlewni międzywspólnotowych” w Hiszpanii, które obejmują więcej niż jedną wspólnotę autonomiczną.

        Zarzuty Komisji dotyczą wyłącznie zlewni wewnątrzwspólnotowych. Zarzuty te dzielą się na trzy grupy: najpierw należy zważyć to, że przytoczone przez Hiszpanię przepisy dotyczące transpozycji art. 4 ust. 8, at. 7 ust. 1, art. 10 ust. 1 i 2 oraz pkt 1.3 załącznika V do dyrektywy 2000/60/WE zostały wydane w odniesieniu do zlewni wewnątrzwspólnotowych zbyt późno, z wyjątkiem Katalonii (w tym względzie zob. pkt II poniżej). Z kolei przytoczone przez Hiszpanię przepisy dotyczące transpozycji pkt 1.4 załącznika V zostały wprawdzie wydane w odniesieniu do tych obszarów w prawidłowym terminie, niemniej jednak wątpliwości budzi to, czy rzeczywiście gwarantują one skuteczną transpozycję (w tym względzie zob. pkt III poniżej). Wreszcie należy zbadać katalońską transpozycję wymienionych przepisów w odniesieniu do zlewni położonych wyłącznie na terytorium tej wspólnoty (w tym względzie zob. pkt IV poniżej).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00