Opinia rzecznika generalnego - 16 maja 2013 r. - Salzgitter Mannesmann Handel - Sprawa C-157/12

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

NILSA WAHLA

przedstawiona w dniu 16 maja 2013 r. (1)

Sprawa C‑157/12

Salzgitter Mannesmann Handel GmbH

przeciwko

SC Laminorul SA

[Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Bundesgerichtshof (Niemcy)]

Współpraca sądowa w sprawach cywilnych -Rozporządzenie (WE) nr 44/2011- Wykonanie orzeczenia wydanego w innym państwie członkowskim - Podstawy odmowy wykonania - Wcześniejsze orzeczenia pochodzące z tego samego państwa członkowskiego w postępowaniu dotyczącym tego samego przedmiotu i roszczenia oraz między tymi samymi stronami -Orzeczenia ze sobą sprzeczne

1.        Czy sąd danego państwa członkowskiego musi odmówić wykonania orzeczenia wydanego w innym państwie członkowskim, jeśli jest ono sprzeczne z wcześniejszym orzeczeniem sądowym z tego ostatniego państwa członkowskiego? To nowe pytanie obejmuje dylemat, z jakim boryka się Bundesgerichtshof (federalny trybunał sprawiedliwości).

I -    Ramy prawne

2.        Zgodnie z art. 45 ust. 1 rozporządzenia nr 44/2001 (2) (zwanego dalej „rozporządzeniem”) sąd rozpatrujący środek zaskarżenia od stwierdzenia wykonalności orzeczenia z innego państwa członkowskiego może odmówić stwierdzenia wykonalności albo je uchylić tylko z powodu jednej z przyczyn wymienionych w art. 34 i 35. Zgodnie z art. 45 ust. 2 rozporządzenia orzeczenie zagraniczne nie może być w żadnym wypadku przedmiotem kontroli merytorycznej.

3.        W zakresie istotnym dla niniejszej sprawy, artykuł 34 rozporządzenia stanowi:

„Orzeczenia nie uznaje się, jeżeli:

[…]

3. orzeczenia nie da się pogodzić z orzeczeniem wydanym między tymi samymi stronami w państwie członkowskim, w którym wystąpiono o uznanie;

4. orzeczenia nie da się pogodzić z wcześniejszym orzeczeniem wydanym w innym państwie członkowskim albo w państwie trzecim w sporze o to samo roszczenie między tymi samymi stronami, o ile to wcześniejsze orzeczenie spełnia warunki konieczne do jego uznania w wezwanym państwie członkowskim, w którym wystąpiono o uznanie.”