Orzeczenie
Opinia rzecznika generalnego - 14 marca 2013 r. - Syndicat OP 84 - Sprawa C-3/12
OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO
NIILA JÄÄSKINENA
przedstawiona w dniu 14 marca 2013 r.(1)
Sprawa C‑3/12
Syndicat OP 84
przeciwko
Établissement national des produits de l’agriculture et de la mer (FranceAgriMer) wstępujący w prawa Office national interprofessionnel des fruits, des légumes, des vins et de l’horticulture (VINIFLHOR),
wstępujący w prawa l’Office national interprofessionnel des fruits et légumes et de l’horticulture (ONIFLHOR)
[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Conseil d’État (Francja)]
Rolnictwo - Europejski Fundusz Orientacji i Gwarancji Rolnej (EFOGR), sekcja „gwarancji” - Rozporządzenie nr 4045/89/EWG - Pojęcie „okres kontroli” w rozumieniu art. 2 ust. 4 tego rozporządzenia - Czynności, które powinny zostać dokonane „w okresie 1 lipca - 30 czerwca roku następnego” przez pracowników odpowiedzialnych za kontrolę - Możliwość przedłużenia czynności kontroli w trakcie okresu następnej kontroli w przypadku materialnej niemożności przeprowadzenia kontroli ze względu na zachowanie beneficjentów pomocy - Zwrot bezpodstawnie pobranej pomocy dokonany w okresie późniejszym - Pojęcie kary w rozumieniu art. 6 ust. 2 tego rozporządzenia
I - Wprowadzenie
1. Niniejsza sprawa dotyczy wykładni art. 2 ust. 4 i art. 6 rozporządzenia Rady (EWG) nr 4045/89 z dnia 21 grudnia 1989 r. w sprawie kontroli przez państwa członkowskie transakcji stanowiących część systemu finansowania przez Sekcję Gwarancji Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej (zwaną dalej „EFOGR-gwarancja”) i uchylającego dyrektywę 77/435/EWG(2).
Rzeczone rozporządzenie jest przeznaczone jako przewodnik oraz pomoc dla państw członkowskich w ramach ich misji spoczywającej na nich z tytułu nadzoru nad operacjami finansowanymi przez EFOGR-gwarancja, czyli kontroli prawidłowości tych operacji, zapobiegania i ścigania ewentualnych nieprawidłowości oraz ściągania kwot utraconych wskutek nieprawidłowości lub braku staranności. Cel przepisów tego aktu zasadniczo polega zarówno na ujęcie w ramy organizacyjne, jak i wzmocnieniu kontroli, które powinny być dokonane przez odpowiednie władze krajowe na podstawie dokumentów handlowych przedsiębiorstw korzystających z takiej pomocy finansowej().