Opinia rzecznika generalnego - 31 stycznia 2013 r. - Komisja przeciwko Łotwie - Sprawa C-267/11 P

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

JULIANE KOKOTT

przedstawiona w dniu 31 stycznia 2013 r.(1)

Sprawa C‑267/11 P

Komisja Europejska

przeciwko

Republice Łotewskiej

Inna strona postępowania:

Republika Czeska

Odwołanie - Dyrektywa 2003/87/WE - System handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych - Krajowy plan rozdziału uprawnień do emisji dla Łotwy za okres 2008-2012 - Nowy plan - Bezczynność Komisji

I -    Wprowadzenie

1.        Zgodnie z właściwą dla niniejszego odwołania dyrektywą 2003/87/WE ustanawiającą system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych(2) do państw członkowskich należało opracowanie i przedstawienie Komisji krajowych planów przydziału uprawnień do emisji gazów cieplarnianych. W ciągu trzech miesięcy Komisja mogła odrzucić plan w całości lub w części. W utrwalonym orzecznictwie Sąd przyjął założenie, że plan stawał się wiążący i korzystał z domniemania zgodności z prawem pozwalającego państwu członkowskiemu na jego wykonanie, jeżeli Komisja nie zajęła stanowiska w tym terminie(3).

2.        W niniejszej sprawie Komisja najpierw odrzuciła w terminie łotewski plan na lata 2008-2012. Później Łotwa notyfikowała nowy plan, który przewidywał między innymi rozdzielenie znacznie więcej uprawnień do emisji niż Komisja dopuściła w swojej pierwszej decyzji.

3.        Komisja nie odrzuciła tego planu w ciągu trzech miesięcy, lecz znacznie później. W następstwie skargi wniesionej przez Łotwę Sąd stwierdził, że nowy plan stał się wiążący po upływie terminu trzech miesięcy i uchylił drugą odrzucającą decyzję Komisji(4).

4.        Komisja odwołuje się od tego wyroku. Należy wyjaśnić, czy taki drugi plan staje się wiążący po upływie trzech miesięcy od notyfikacji, jeżeli Komisja nie wyrazi co do niego sprzeciwu.

II - Ramy prawne

        Dyrektywa 2003/87 implementuje umowy międzynarodowe dotyczące ochrony klimatu. Chodzi tu o Ramową Konwencję Narodów Zjednoczonych w sprawie Zmian Klimatu sporządzoną w Nowym Jorku dnia 9 maja 1992 r., która została zatwierdzona w imieniu Wspólnoty Europejskiej decyzją 94/96/WE(), oraz o Protokół z Kioto do Ramowej Konwencji sporządzony dnia 11 grudnia 1997 r. (decyzja 1/CP.3 „Przyjęcie protokołu z Kioto do Ramowej Konwencji […]”), który został zatwierdzony w drodze decyzji 2002/358/WE().