Opinia rzecznika generalnego - 13 grudnia 2012 r. - Komisja przeciwko Republice Czeskiej - Sprawa C-545/10

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

NIILA JÄÄSKINENA

przedstawiona w dniu 13 grudnia 2012 r.(1)

Sprawa C‑545/10

Komisja Europejska

przeciwko

Republice Czeskiej

Skarga o stwierdzenie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego - Dyrektywa 91/440/EWG - Rozwój kolei wspólnotowych - Dyrektywa 2001/14/WE - Alokacja zdolności przepustowej infrastruktury kolejowej - Artykuł 4 ust. 1 dyrektywy 2001/14 - Ustalenie maksymalnej wysokości opłat za użytkowanie infrastruktury kolejowej - Artykuł 6 ust. 2 dyrektywy 2001/14 - Przyjęcie środków stwarzających zarządcom zachętę do obniżenia kosztów zapewniania infrastruktury i wysokości opłat za dostęp - Artykuł 7 ust. 2 dyrektywy 2001/14 - Ustalanie opłat pobieranych za minimalny pakiet dostępu i dostęp do torów w celu obsługi urządzeń - Koszty ponoszone bezpośrednio w związku z wykonywaniem przewozów kolejowych - Koszt krańcowy - Artykuł 11 dyrektywy 2001/14 - Brak planu poprawy wydajności - Artykuł 30 ust. 5 dyrektywy 2001/14 - Organ kontrolny - Kompetencje - Odwołanie administracyjne do ministra transportu - Artykuł 10 ust. 7 dyrektywy 91/440 - Organ regulujący - Kompetencje

I -    Wprowadzenie

1.        W skardze o stwierdzenie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego Komisja Europejska zwraca się do Trybunału o stwierdzenie, że Republika Czeska uchybiła zobowiązaniom ciążącym na niej na podstawie art. 4 ust. 1, art. 6 ust. 2, art. 7 ust. 3, art. 11 oraz art. 30 ust. 5 dyrektywy 2001/14/WE(2) zmienionej dyrektywą 2007/58/WE (3) (zwanej dalej „dyrektywą 2001/14”)
oraz art. 10 ust. 7 dyrektywy 91/440/EWG(4) w brzmieniu zmienionym dyrektywą 2001/12/WE(5) (zwanej dalej „dyrektywą 91/440”). Republika Czeska wnosi o oddalenie skargi Komisji.

        Niniejsza sprawa należy do serii skarg o stwierdzenie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego(), wytoczonych przez Komisję w latach 2010 - 2011 i dotyczących stosowania przez państwa członkowskie dyrektyw 91/440 i 2001/14, których podstawowym celem jest zapewnienie sprawiedliwego i niedyskryminującgo dostępu przedsiębiorstw kolejowych do infrastruktury, czyli do sieci kolejowej. Skargi te są bezprecedensowe, ponieważ Trybunał po raz pierwszy ma możliwość badania zagadnienia liberalizacji kolei w Unii Europejskiej, a w szczególności dokonania wykładni aktów prawnych z tzw. „pierwszego pakietu kolejowego”.