Opinia rzecznika generalnego - 15 listopada 2012 r. - Fédération Cynologique Internationale - Sprawa C-561/11

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

PAOLA MENGOZZIEGO

przedstawiona w dniu 15 listopada 2012 r.(1)

Sprawa C‑561/11

Fédération Cynologique Internationale

przeciwko

Federación Canina Internacional de Perros de Pura Raza

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Juzgado de lo Mercantil n. 1 de Alicante y n. 1 de Marca Comunitaria (Hiszpania)]

Wspólnotowy znak towarowy - Naruszenie - Pojęcie osób trzecich

1.        W drodze niniejszego wniosku o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym Juzgado de lo Mercantil n. 1 de Alicante przedkłada Trybunałowi pytanie dotyczące wykładni art. 9 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 207/2009 z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego(2) (zwanego dalej „rozporządzeniem nr 207/2009”).

2.        Kwestia, którą ma rozstrzygnąć Trybunał dotyczy definicji pojęcia osób trzecich, przeciwko którym zgodnie z obowiązującymi przepisami właściciel wspólnotowego znaku towarowego może wnieść powództwo dotyczące naruszenia. Należy w szczególności wyjaśnić, czy takie pojęcie zawarte w art. 9 ust. 1 rozporządzenia nr 207/2009 obejmuje również właściciela później zarejestrowanego wspólnotowego znaku towarowego i czy w takim przypadku właściciel wcześniejszego wspólnotowego znaku towarowego, w celu wniesienia powództwa dotyczącego naruszenia przeciwko właścicielowi późniejszego wspólnotowego znaku towarowego powinien zwrócić się uprzednio do Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (OHIM) o unieważnienie późniejszego wspólnotowego znaku towarowego.

        Należy od razu zauważyć, ze problem leżący u podstaw postawionego w niniejszej sprawie pytania, który jak wykażę poniżej jest również przedmiotem ożywionej dyskusji w hiszpańskiej doktrynie i orzecznictwie nie jest całkiem nowy. Trybunał w ostatnim czasie rozstrzygnął wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez ten sam co w niniejszej sprawie sąd odsyłający dotyczący bardzo podobnej kwestii w zakresie wykładni rozporządzenia nr 6/2002 w sprawie wzorów wspólnotowych(). W mojej opinii przedstawionej w tej sprawie() wykazałem już, że z uwagi na istotne różnice pomiędzy procedurami rejestracji wzorów wspólnotowych oraz wspólnotowych znaków towarowych uwagi przedstawione w odniesieniu do jednej dziedziny nie mogą być automatycznie stosowane również w drugiej dziedzinie. W ramach analizy pytania przedłożonego przez sąd odsyłający w niniejszej sprawie uważam, że należy uwzględnić stanowisko przyjęte przez Trybunał w wyroku w sprawie Celaya, nie zapominając jednak o istotnych różnicach proceduralnych występujących pomiędzy znakami towarowymi a wzorami.