Opinia rzecznika generalnego - 25 października 2012 r. - Allianz Hungária Biztosító i in. - Sprawa C-32/11

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

PEDRA CRUZA VILLALÓNA

przedstawiona w dniu 25 października 2012 r.(1)

Sprawa C‑32/11

Allianz Hungária Biztosító Zrt.

Generali-Providencia Biztosító Zrt.

Gépjármű Márkakereskedők Országos Szövetsége

Magyar Peugeot Márkakereskedők Biztosítási Alkusz Kft.

Paragon-Alkusz Zrt., successeur en droit de Magyar Opelkereskedők Bróker Kft.

przeciwko

Gazdasági Versenyhivatal

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Magyar Köztársaság Legfelsőbb Bírósága (Węgry)]

Konkurencja - Porozumienia dwustronne zawarte pomiędzy zakładami ubezpieczeń a określonymi koncesjonariuszami samochodów, na podstawie których cena za roboczogodzinę płaconą przez zakłady tym koncesjonariuszom za naprawę samochodów zależy od procentu umów danego zakładu ubezpieczeń sprzedanych przez koncesjonariuszy działających w charakterze pośredników - Właściwość Trybunału - Ograniczenie konkurencji ze względu na cel

I -    Wstęp

1.        W niniejszej sprawie Magyar Köztársaság Legfelsőbb Bírósága (węgierski sąd najwyższy) przedstawia Trybunałowi Sprawiedliwości pytanie dotyczące wykładni art. 101 ust. 1 TFUE w ramach postępowania, w którym rozstrzygana jest kwestia zgodności z prawem decyzji krajowego organu ds. konkurencji, którą nałożono sankcję na poszczególne porozumienia zawarte przez szereg zakładów ubezpieczeń, koncesjonariuszy sprzedaży i naprawy samochodów oraz na zrzeszające ich stowarzyszenie, jako na porozumienia ograniczające konkurencję i sprzeczne z węgierskim prawem.

        Sprawa dotyczy dwóch aspektów. W pierwszej kolejności jej okoliczności nakazują moim zdaniem ocenę dopuszczalności przedstawionego pytania prejudycjalnego. Pomimo że dotyczy ono przepisu prawa unijnego, bezsporne jest, iż rozpoznawana sprawa regulowana jest przez węgierskie przepisy krajowe dotyczące konkurencji. W tym zakresie zaproponuję Trybunałowi Sprawiedliwości, aby wobec oczywistego braku „bezpośredniego i bezwarunkowego odesłania” uregulowania krajowego do prawa Unii w rozumieniu orzecznictwa Trybunału orzekł iż nie zostały spełnione przesłanki wymagane dla dopuszczenia tego rodzaju pytań prejudycjalnych.